شیخ ابوالقاسم جعفر بن حسن بن یحیی بن سعید حلی، معروف به محقق صاحب کتابهای زیاد در فقه از آن جمله: شرایع الاسلام، معارج، معتبر، المختصر، النافع و غیره است. محقق حلی با یک واسطه شاگرد سیدابوالمکارم ابن زهره و ابن ادریس حلی سابق الذکر است.
در الکنی والالقاب ذیل احوال ابن نما می نویسد: "محقق کرکی در وصف محقق حلی گفته است اعلم اساتید محقق در فقه اهل بیت، محمدبن نمای حلی و اجل اساتید او ابن ادریس حلی است". ظاهرا مقصود محقق کرکی این است که اجل اساتید ابن نما ابن ادریس است. زیرا ابن ادریس در 598 درگذشته است و محقق در 676 درگذشته است. قطعا محقق حوزه درس ابن ادریس را درک نکرده است در ریحانة الادب می نویسد محقق حلی شاگرد جد و پدر خودش و سید فخار بن معد موسوی و ابن زهره بوده است. این نیز اشتباه است، زیرا محقق ابن زهره را که در 585 درگذشته است درک نکرده است. بعید نیست که پدر محقق شاگرد ابن زهره بوده است.
او استاد علامه حلی است. در فقه کسی را بر او مقدم نمی شمارند. در اصطلاح فقهاء هرگاه محقق به طور مطلق گفته شود مقصود همین شخص بزرگوار است. فیلسوف و ریاضی دان بزرگ خواجه نصیرالدین طوسی با او در حله ملاقات کرده و در جلسه درس فقهش حضور یافته است. کتاب های محقق مخصوصا کتاب شرایع در میان طلاب یک کتاب درسی بوده و هست و فقهاء زیادی کتب محقق را شرح کرده یا حاشیه بر آنها نوشته اند.