تأثیر ادبیات قرآن بر ادبای عرب مسیحی

قرآن کریم از اولی که ظاهر شد، با کمال شجاعت ادعا کرده است که هرکس می تواند، ولو یک سوره مانند این را بیاورد، و مبارزه طلبی کرده است، از اولی که یک اقلیت خیلی کمی حامی و یک اکثریت زیاد مخالف داشته است و مخالفین هم مکرر در صدد آوردن مثل قرآن برآمده اند و در دوره های بعد نیز درست است که مسلمین به تدریج زیاد شده اند ولی به همین نسبت مخالفین هم زیادتر بوده اند، هرچه که بیشتر معروف و مشهور شده قهرا مخالفین بیشتری را تحریک کرده است کما اینکه در آن وقت یک اقلیت فرض کنید صد نفری در مقابل یک اکثریت چند هزار نفری قریش قرار داشته اند ولی امروز افراد جهان اسلام در مقابل یک اکثریت حدود دو میلیاردی قرار گرفته اند، که در میان اینها کسانی که به این زبان آشنا هستند زیادند.
مخصوصا در قرون اخیر مسیحی های لبنان زمامدار لغت عربی شده اند یعنی در ردیف بهترین ادبای زبان عرب همین ادبای عرب مسیحی در لبنان هستند، و اینها نه تنها در مقام معارضه قرآن بر نیامده اند، بلکه از هر قوم دیگری بیشتر تحت تأثیر و نفوذ قرآن هستند.
این ادبای مسیحی نظیر جبران خلیل جبران که یک نویسنده طراز اول در دنیای عرب است، و میخائیل نعیمه که از نویسندگان درجه اول عربی مسیحی است، و جورج جرداق، اینها جزء کسانی هستند که مسیحی هستند ولی در عین حال مجذوب قرآنند و به قرآن فوق العاده احترام می گزارند. بلکه همه اینها عجیب نسبت به نهج البلاغه خضوع دارند و بیشتر از نهج البلاغه در مقابل منطق خود قرآن خضوع دارند.