مؤمن و دستیابی به حیات حقیقی

در قرآن در سوره انفال آیه 24 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می خواند که شما را حیات می بخشد و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل است و -همه شما در قیامت- نزد او گرد آوری می شوید».

پیام آیه
1- هر چند ایمان، خود پذیرش دعوت خدا و پیامبر است، اما می تواند دارای مراتب و درجاتی باشد به این معنی که هر انسان باایمان پس از پذیرفتن ایمان -خواه از راه پذیرش دعوت خدا و رسول و خواه از راه پاسخ گفتن به ندای پاک فطرت- باید که با پذیرش به کار بستن دستورات دین مراتب تکمیلی و عالی ایمان را به دست بیاورد.
2- منظور از حیات انسان ها گاهی همین حیات ظاهری است که منشأ حیات است و فهمیدن و تلاش کردن از نشان های روشن این حیات ظاهری است و گاهی منظور از حیات انسان ها، حیات معنوی و باطنی است یعنی زنده شدن و زنده ماندن جان و دل و حقیقت انسان به وسیله چیزی که حیات بدون آن ناممکن است که آن همان ایمان به خدا و تسلیم و سرسپردن به دستورات الهی و پایبندی به اجرای دقیق آنهاست.
خوراک روح انسان معنویت و ایمان و توحید و پاکی است و مواد غذایی با کیفیت بالا نقشی در تأمین غذای روح انسان ندارد چه بسا انسان های باایمانی که با قناعت و اکتفا به حداقل مواد خوراکی و بهره گرفتن از پست ترین خوراکی ها، در سطح بسیار بالایی از معرفت و ایمان قرار می گیرند و دل و جانشان را از غذای آسمانی ایمان به خدا و تسلیم و انقیاد در پیشگاه او سرشار می سازند.
3- همانگونه که حفظ حیات ظاهری پیوسته نیازمند برخورداری از مواد و شرایط لازم است، حیات باطنی و معنوی نیز همواره محتاج بهره مندی از خوراک مناسب روح است. از همین رو انسان باایمان همیشه باید در حالت پاسخگویی عملی و آمادگی کامل برای اجرای دستورات الهی باشد تا پیوسته قلبش لبریز از این حیات معنوی باشد.
4- خداوندی که میان انسان و قلب او که تمام حقیقت وجودی اوست حایل می شود و در جایی حضور دارد که حتی خود انسان نمی تواند در آنجا حاضر گردد، چنین خدایی شایسته آن است که انسان باایمان یاد او را لحظه به لحظه و همواره با اجابت دعوت او و دعوت پیامبرش در خود زنده نگهدارد تا در پرتو آن بتواند به حیات حقیقی نائل گردد.

جمع بندی پیام ها
ایمان به خدا با اجابت همیشگی خدا و پیامبر و با دستیابی به زندگی حقیقی و بهره مند شدن از آن ارتباطی تنگاتنگ دارد، و بدون آن، چون دلی که زنده باشد باقی نمی ماند جائی برای رشد و پرورش و باطراوت ماندن ایمان باقی نمی ماند و مؤمن چون همیشه نیازمند حیات معنوی است باید بداند که پیوسته از سوی خدا و رسول دعوت است و باید که پیوسته از سوی او نیز با همه توان و وجود اجابت باشد تا بتواند در پرتو این اجابت بالنده و پویا و بانشاط زندگی کند.


منابع :

  1. سید محمدحسین طباطبائی- تفسیر المیزان

  2. شیخ حویزی- تفسیر نور الثقلین

  3. شیخ صدق- امالی

  4. شیخ صدوق- معانی الاخبار

  5. شیخ کلینی- اصول کافی

  6. راغب اصفهانی- مفردات

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/2143