مؤمن و پرهیز از خیانت

در قرآن در سوره انفال آیه 27 آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید به خدا و پیامبر خیانت نکنید و نیز در امانت های خود خیانت نکنید در حالی که می دانید این کار گناه بزرگی است».

پیام آیه
1- ایمان یعنی وارد شدن در عالم پاکی و زیبایی و خوبی، زیرا انسان مؤمن به وسیله ایمان خویش به خداوندی تعهد می سپارد که منشأ همه کمالات و خالق همه خوبی هاست.
2- هر گفتار و کرداری که نشانی از زشتی و ناپاکی داشته باشد فاصله گرفتن از حقیقت ایمان و محروم شدن از برکات آن است.
3- هر کار بد پیش از آنکه عوارضش دیگران را فرا گیرد در خود انسان تأثیر ویرانگر و منفی دارد حتی کارهای بدی که در روابط اجتماعی از انسان صادر می شود مثل خیانت کردن. انسان خیانت کار خواه خیانت او در امور مادی باشد مثل اینکه حق مال کسی را نادیده بگیرد و از بین ببرد و کوتاهی کند یا در امور معنوی باشد مثل اینکه حق معنوی کسی را لگدمال کند مثلا شهادت و گواهی را که می داند کتمان کند یا دانشی را که حق اوست به او منتقل نکند در تمام این امور آنکه بیش از دیگران و پیش از همه ضرر می بیند خود انسان است که با ارتکاب کارهای ناشایست دریچه های هدایت و حقیقت را به روی دل و جان خویش می بندد و خود را از دریافت فیض خوبی ها و پاکی ها محروم می سازد.
4- خیانت یک انسان مؤمن به خدا و رسول چیزی جز معصیت کردن آنان نیست. نافرمانی در هر زمینه ای که باشد کوچک یا بزرگ، مقطعی یا همیشگی، در هر زمان و مکان که باشد خیانت است و هر خیانتی، نقص حریم ایمان و زیر پا گذاشتن تعهداتی است که انسان باایمان سپرده است.
5- هر چند تمام معصیت ها خیانت است زیرا معصیت چون نافرمانی خداست زشتی و سیاهی است و هر معصیتی بزرگ است. اما برخی از معصیت ها و نافرمانی ها گذشته از اینکه نافرمانی خداست و زشت و خیانت است به جهت عوارض و خیانت هایی که دارند که گاه جامعه ای از این معصیت و خیانت آسیب می بینند چنین معصیت ها و خیانت هایی سنگین تر و جرمش بیشتر است مانند افشای اسرار نظامی جامعه اسلامی و بازگو کردن آنها برای دشمنان و متحدان علیه حکومت اسلامی.
6- خیانت در امانت نیز از آفت هایی است که هم ایمان مؤمن را و هم روح ایمان را در جامعه ایمانی در معرض آسیب جدی قرار می دهد. خداوند متعال خواسته است که مؤمن به او در پرتو ایمانش در جامعه ای زندگی کند که نمونه ای از بهشت جاودان و سرشار از پاکی و صفا و معنویت و همدلی باشد.

جمع بندی پیام ها
ایمان به خداوند همانند یک چتر بزرگ تمام ابعاد و زوایای زندگی مؤمن را باید پوشش دهد از عرش تا فرش از زندگی خاکی تا اوج آسمان، مؤمن هم باید مراقب باشد که با معصیت و نافرمانی خدا در زمره خیانت کاران در نیاید و هم در روابط اجتماعی متقابل اعتماد افراد را پاس بدارد و آینه دلش را به زشتی خیانت آلوده نسازد.
در منطق قرآن و در فرهنگ این کتاب آسمانی انسان مؤمن باید هم زمان حقوق خدا و رسول خدا و انسان باایمان را مراعات کند، به همان اندازه که تلاش برای بندگی و پرهیز از گناه دارد باید که حقوق افراد جامعه را در نظر بگیرد و بداند که خیانت گناه است و زشتی خواه در حق خدا و پیامبر باشد و خواه نسبت به انسان دیگر.


منابع :

  1. سید محمدحسین طباطبائی- تفسیر المیزان

  2. شیخ حویزی- تفسیر نور الثقلین

  3. شیخ صدوق- امالی

  4. شیخ صدوق- معانی الاخبار

  5. شیخ کلینی- اصول کافی

  6. راغب اصفهانی- مفردات

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/2166