مولی شوذب

شوذب، مولی شاکر، از اصحاب امام حسین (ع) و شهدای روز عاشورا، و از بزرگان شیعه در کوفه، پدرش عبدالله همدانی شاکری از بنی همدان بود. شوذب، جزو حفاظ حدیث بود، از امیرالمؤمنین امام علی (ع) حدیث شنیده و نقل می کرد. مجلسی در کوفه داشت که شیعیان به آنجا می آمدند تا از او حدیث بشنوند. او ایرانی تبار و بسیار جنگجو و شجاع و از چهره های شاخص مردم کوفه بود. در زمانی که مسلم بن عقیل وارد کوفه شد تا از مردم برای حسین بن علی (ع) بیعت بگیرد، شوذب با او بیعت کرد. سپس مسلم طی نامه ای برای حسین (ع) گزارشی از مردم کوفه داد و آن نامه را توسط «عابس بن ابی شبیب شاکری» یکی دیگر از یاران امام حسین به مکه فرستاد. شوذب در این سفر، همراه عابس به مکه رفت و در آنجا به امام خود، ملحق شد. از مکه نیز همراه امام بود تا به کربلا رسید.
روز عاشورا را به هنگام جنگ، او از پیشتازان جنگ بود، وقتی که عابس به او گفت: چه در دل داری و چه میخواهی بکنی؟ شوذب گفت: چه کنم؟ دفاع از فرزند رسول خدا. می جنگم تا کشته شوم. عابس به او گفت: من هم همین فکر را در مورد تو می کردم. پس بلند شو و نزد حضرت برو، تا او تو را در شمار یاران خود ببیند. زیرا که امروز روز عمل است و فردا، روز حساب و پاداش، برخیز و برو تا من پاداش مصیبت تو را از خدای خود، برای خودم بخواهم. شوذب به حضور امام خود رفت و از آن بزرگوار اجازه میدان گرفت، آنگاه شجاعانه جنگ کرد تا به شهادت رسید. پیکر مطهرش، به وسیله حضرت حسین (ع)، از میدان به خیمه شهدا، منتقل و بعد به وسیله قبیله بنی اسد، در مقبره دسته جمعی زیرپای اباعبدالله الحسین، مدفون است. نام او در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.


منابع :

  1. شیخ عباس قمی- نفس المهموم- صفحه 145

  2. سیدکاظم قزوینی- عاشورا- صفحه 166

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/26995