حکمت های ازدواج و تشکیل خانواده در اسلام

اسلام درباره ازدواج و تشکیل فامیل چه نظر دارد؟
توضیح تفصیلی: «نظر اسلام درباره ازدواج و تشکیل خانواده و کلیات قوانین آن با ذکر مدارک آنها» از عهده این مقاله بیرون است؛ آنچه در این جا به طور اجمال و اختصار می توان گفت این است: اسلام ازدواج و تشکیل خانواده را عامل اصلی پیدایش و بقای جامعه بشری تشخیص می دهد، به این معنا که آفرینش برای این که در میان افراد انسان، اجتماع برقرار کند، انسان را با دستگاه مردانه و زنانه تناسل و سپس با میل غریزی مجهز نموده که به هم نزدیک شده بچه ای که هر دو، در ماده پیدایش آن شریک هستند به وجود آورند و به واسطه عواطف و احساساتی که نسبت به پاره تن خود دارند در حال بارداری و پس از زایش به نگهداری و پرورش نوزاد خود پردازند و روز به روز در اثر رنج آمیخته به لذت که می برند عواطف و احساساتشان مضاعف و در نتیجه فعالیت تربیتی شان دو چندان شده تا نوزاد را به اوان رشد برسانند و در عکس العمل این عواطف پدر و مادر، نوزاد نیز با عواطف تر و تازه خود به پدر و مادر بگراید و بدین ترتیب اجتماع خانوادگی و پس از آن اجتماع خویشاوندی و سپس شهری و کشوری پدید آید.
بدیهی است که در این صورت برای بقای جامعه و حفظ آن از انحلال، باید میل غریزی محدود شود و مرد از زن رسمی خود و زن از شوهر رسمی خود تعدی نکنند و پدر نوزاد مشخص باشد (چون زن ضامن طبیعی برای تشخیص مادری خود دارد و آن وضع حمل است) و در غیر این صورت جوانان تا می توانند میل غریزی خود را از راه غیر رسمی اقناع کرده زیر بار محنت و رنج تشکیل خانواده نخواهند رفت و پدران و فرزندان به ارتباط نسبی خود اطمینان و اعتماد نخواهند داشت و در نتیجه عواطف خانوادگی رو به ضعف خواهد رفت.

بالاخره در اثر شیوع قهری زنا، گذشته از مفاسد بهداشتی و اجتماعی و اخلاقی و قطع نسل و خیانت های بی شمار که زاییده این فحشاست عاطفه خانوادگی به کلی از بین خواهد رفت چنان که می بینید در کشورهایی که در موضوع ارتباط جنسی، آزادی عمل موجود است روز به روز عواطف خانوادگی در تحلیل است و پیشرفت این وضع، آینده بشریت را به طور قطع تهدید می کند.
چند سال پیش در جراید و مجلات خواندیم که سالیانه آمریکا در اثر آمیزش زن و مرد به طور توافق اتفاقی بی عشقبازی قبلی، سیصد هزار نوزاد بی پدر متولد می شوند و بدین ترتیب تکلیف جامعه بشری در صد سال دیگر روشن است. از این نظر، اسلام، آمیزش جنسی زن و مرد را از غیر راه ازدواج به کلی ممنوع کرده و هزینه زندگی بچه را به عهده پدر گذاشته و او را مسئول زندگی فرزند شناخته است.
در اسلام ازدواج میان آنان که در اجتماع خویشاوندی معاشرت طبیعی دارند ممنوع است: مادر، عمه، خاله، خواهر، دختر برادر و خواهر بر مرد حرام است. و همچنین زن پسر و مادرزن و دختر زن به شرط آمیزش با مادرش و خواهرزن با وجود داشتن خواهرش و همچنین هر زن شوهردار و خویشاوندان شیری نیز مانند خویشاوندان نسبی می باشند. و برای زن نیز مردان به همان نسبت حرامند. مدارک آنچه ذکر شد آیاتی است که در قرآن کریم در سوره نساء است و همچنین اخباری است که از پیغمبر اکرم و ائمه علیهم السلام منقول و در کتب اخبار مضبوط می باشد.

اسلام درباره عشق و روابط جنسی بین زن و مرد چه نظر دارد؟
روابط عاشقانه اعم از آمیزش یا مقدمات آن در غیر محیط ازدواج در اسلام ممنوع و حرام است و اصولا باید دانست که حکمت تحریم در اسلام مسأله سلب آزادی طبقات یا مزاحمت و تعدی به حقوق دیگران نیست تا طرفین با رغبت خود و بدون مزاحمت و تعدی به حقوق دیگران بتوانند آزادانه به عمل اقدام کنند بلکه محاسبه ای است که سابقا مربوط به انعقاد اجتماع و شناسایی پدر و مواریث گذشت و از این نظر اقسام زنا فرقی ندارد و باید همه ممنوع شوند و در این محاسبه لواط نیز مانند زنا است.


منابع :

  1. سید محمد حسین طباطبایی- اسلام و انسان معاصر- صفحه 145-143 و 159

https://tahoor.com/fa/Article/PrintView/27463