منع از خواندن غیر خدا، در برداشتهای اهل سنت از قرآن

محمد بن عبدالوهاب بنیانگذار مذهب «وهابیت» در صفحه 4 کتاب خود: «الاصول الثلاثه وادلتها» گوید: «بدان – و رحمت خدا بر تو باد- که بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است این سه مسئله را فرا گیرد و بدان ها عمل نمایند: اول آنکه بداند خدا ما را آفریده است... دوم آنکه بداند خدا از اینکه کسی را در عبادت شریک او قرار دهند راضی نیست. چه فرشته مقرب باشد و چه نبی مرسل، دلیل آن هم سخن خدای متعال است که فرموده: «و ان المساجد لله فلا تدعوا مع احدا» (سوره جن/ آیه 18)، «و اینکه مساجد از آن خداست. پس هیچکس را با خدا مخوانید.» و در صفحه 5 آن گوید: آیین حنیف ابراهیم آن است که تنها خدای واحد را عبادت کنی و دین خود را برای او خالص گردانی، که خداوند همه مردم را بدان فرمان داده و برای آن آفریده است. چنانکه فرموده: «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» (سوره ذاریات/ آیه 56)، «و جن و انس را نیافریدم جز برای آنکه عبادتم کنند» و «یعبدون» به معنای «یوحدونی» است، یعنی به یگانگی ام بپرستند و برترین چیزی که خدا بدان فرمان داده «توحید» است که آن عبادت خدای واحد باشد. و مهمترین چیزی که از آن نهی فرموده «شرک» است که آن خواندن غیر او با او ست- تا آنجا که در صفحه 8 گوید: - و دلیل آن سخن خدای متعال است که فرمود: «و ان المساجد لله...»، و در صفحه 46 آن گوید: «اصل چهارم آن است که: مشرکان زمان ما مشرک تر از  پیشینیانند. زیرا پیشینیان در رفاه شرک می ورزیدند و در سختی مخلص می شدند، ولی مشرکان زمان ما همواره در رفاه و سختی مشرکند. و دلیل آن سخن خدای متعال است که فرموده: «فاذا رکبوا فی الفلک دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجاهم الی البر اذا هم  یشرکون» (سوره عنکبوت/آیه 65)، «و چون بر کشتی سوار شدند خدا را مخلصانه می خوانند، ولی هنگامی که خدا آنها را نجات داد و به خشکی رساند، باز مشرک می شوند.» و درص 8 کتابش: «الدین و شروط الصلاه» مطالبی دارد که فشرده آن چنین است: «عبادت انواع بسیاری دارد که یکی از آنها «دعا» است، و دلیل آن سخن خدای متعال است که فرموده: «و ان المساجد لله فلا تدعوا...»، و در ص3 کتاب «شفا الصدور» که از سوی «دار افتاء العامه» در رد کتاب «الجواب المشکور» منتشر شده، آمده است که: «آنها به خلیفه و جانشین منادیان توحید شکایت کرده اند، به جانشین کسانی که تیرگی های شرک را از این سرزمین – یعنی مکه مکرمه و مدینه منوره- زدودند و آن را از آلودگی هایش پاک کردند و آثارش را نابود ساختند....». مقصود  آنان از «خواندن غیر خدا» یا «خواندن با خدا» این است که- مثلا – مسلمانی رسول خدا(ص) را نزد خدا وسیله قرار دهد و بگوید: «یا رسول الله!» یا دیگر اولیای خدا- جز او - را بدینگونه صدا بزنه. و دلایل آنها همگی بر محور این سخن خدای متعال: «لا تدعوا مع الله» و امثال آن می گردد که خداوند از خواندن با خدا یا خواندن غیر خدا نهی فرموده است.

منـابـع

کلیــد واژه هــا