عواقب مادی و معنوی گناه در احادیث

فارسی 695 نمایش |

محمد بن سنان نامه ای به حضرت رضا (ع) نوشت و در آن نامه پرسش کرده بود در این باره که بعضی از مسلمین گمان می کنند که حلال و حرام در اسلام علتی جز تعبد و اطاعت ندارد. حضرت در جواب نوشت: «قد ضل من قال ذلک ضلالا بعیدا»، کسی که چنین تصور کند سخت به گمراهی و ضلالت افتاده است. آنگاه درباره تحر یم محرمات فرموده است: «و وجدنا المـــحرم من الاشیاء لاحاجه للعباد الیه و وجدناه مفسدا داعیا الی الفناء و الهلاکئــ »، گناهان نه تنها در زندگی بشر مورد احتیاج و ضرورت نیست بلکه مایه فساد و باعث فنا و هلاکت است!» به این جهت از طرف حضرت حق ممنوع است. به نظر پیشوایان بزرگ اسلام تمام بدبختی ها و نکبات فردی و اجتماعی معلول گناه نیست که مردم مرتکب شده و به کیفر آن دچار شده اند. ستمگری و خیانت، دروغ و تزویر، بی عفتی و تجاوز، زورگوئی و تعدی، پرده دری و تفتین و خلاصه هر قسم گناه مانند مرضی آثار شومی دارد که مریض را مبتلا و بدبخت می کند. در اینجا چند حدیث از خاندان رسول اکرم برای توجه به خطرات مادی و معنوی گناه بیان می شوند:

1- امام باقر (ع) می فرمود: «ما من نکبه تصیب العبد الا بذنب»، «هیچ نکبتی دامنگیر شخص نمی شود مگر به واسطه گناهی که مرتکب شده است.»

2- امام صادق (ع) می فرمود: «تعوذوا بالله من سطوات الله باللیل و النهار قال قلت له و ما سطوات الله قال الاخذ بالمعاصی»، «از سطوت و غضب خدا به خدا پناه ببرید. راوی سوال کرد سطوت خداوند چیست؟ فرمود مردم را به گناهان خودشان گرفتن.»

3- امام صادق (ع) می فرمود: «إن الذنب یحرم الــرزق»، «گناه مردم را از رزق محروم می کند.»

4- امام باقر (ع) می فرمود: «ان الله قضی قضاء حتما الا ینعم علی العبد بنعمه فیســـلبها ایاه حتی یحدث العبد ذنبا یستحق  بذلک النقمــمه»، «خداوند حکم قطعی فرموده است که هیچ نعمتی را از کسی نگیرد مگر آنکه مرتکب گناهی شود که استحقاق آن نقمت و بلا را داشته باشد.»

5- حضرت رضا (ع) می فرمود: «کلما احدث العباد مالم یکونوا یعملون احدث الله لهم من البلاء مالم یکونوا  یعرفون»، «هر وقت مردم به گناه تازه ای آلوده شوند خداوند آنها را به بلاء تازه ای دچاره می نماید.»

6- علی (ع) می فرمود: «ما کان قوم قط فی خفض عیش فزال عنهم الا بذنوب اقترفوها لان الله لیس بظلام  للعـــبید»، «خداوند آسایش و زندگی راحت هیچ مردمی را نمی گیرد مگر به علت گناهانی که مرتکب شده اند. خداوند هرگز به بندگان خود ستم نمی کند.»

7- « من حاول امرا بمــعصیه الله کان افوت لما یوجو و اسرع لمایحذر»، «کسی که کاری را از راه گناه طلب کند امیدش زودتر فوت می شود و از آنچه می ترسد به آن سریعتر مبتلا می گردد».

منـابـع

محمدتقی فلسفی – کودک از نظر وراثت و تربیت، جلد 1 – از صفحه 14 تا 16 و صفحه 20

کلیــد واژه هــا

0 نظر ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها

0 نظر ارسال چاپ پرسش در مورد این مطلب افزودن به علاقه مندی ها