تأکید پیامبران بر مسئله معاد

تأکید بر مسئله معاد یکی دیگر از اصول دعوت انبیاء است چنان که در پنجمین آیه مورد بحث، به وضوح می فرماید: «روز قیامت به جن و انس خطاب می شود که ای جمعیت جن و انس، آیا رسولانی از خود شما به سویتان نیامدند، که آیات مرا برای شما بازگو کنند و شما را از ملاقات امروز بیم دهند»؟!
«یا معشر الجن و الإنس ألم یأتکم رسل منکم یقصون علیکم آیاتی‏ و ینذرونکم لقاء یومکم هذا» (انعام/ 130)
گوینده این سخن، خواه ذات پاک خداوند باشد، یا فرشتگان او تفاوتی نمی کند. در هر صورت نشان می دهد که تمام پیامبرانی که مبعوث شدند، مردم را از روز رستاخیز و مجازات ها و کیفرهای آن بر حذر داشتند و همگی در این اصل اساسی مشترک بودند.
در اینکه آیا رسولانی از «جن» برای آنها، مبعوث شده اند (آن چنان که از کلمه «منکم» در بدو نظر استفاده می شود) یا همه رسولان الهی از انسان ها بودند، در میان مفسران گفتگو است هر چند غالب مفسران را عقیده بر این است که آنها همه از انسان ها بودند و آنچه در آیه بالا آمده به اصطلاح از قبیل تغلیب است، ولی مانعی ندارد که رسولان و نمایندگانی از جنس آنها از سوی پیامبران و رسولان الهی مأمور به دعوت آنها می شدند آن گونه که از آیه 29 سوره احقاف استفاده می شود، آنجا که می فرماید:
«و اذ صرفنا الیک نفرا من الجن یستمعون القرآن فلما حضروه قالوا انصتوا فلما قضی ولوا الی قومهم منذرین؛ به یاد آور هنگامی که گروهی از جن را به سوی تو متوجه ساختیم که قرآن را استماع کند، وقتی حاضر شدند به یکدیگر گفتند: خاموش باشید و بشنوید و هنگامی که پایان یافت، به سوی قوم خود بازگشتند و آنها را انذار کردند».