نمونه ای از اشعار ابن یمین در ستایش حضرت زهرا علیهاسلام

محمود بن یمین الدین فریومدی. از شاعران سده هشتم هجری و از ستایشگران خاندان سربداری و وابسته بدین خاندان. بسال هفتصد و شصت و نه هجری در گذشته است.
شنـــیدم ز گفـــتار کار آگهان ***بــزرگــان گیتــی کـــهان و مهان
که پیغــــمبر پاک والا نسب *** مــحمـــد سر سروران عــرب
چنین گفت روزی به اصحاب خود *** به خاصان درگاه و احباب خود
که چون روز محشر در آید همی *** خلایق سوی محشر آید همی
منادی برآید به هفت آسمان *** که ای اهل محشر کران تا کران
زن و مرد چشمان بهم بر نهــید ** دل از رنج گیتی بهم برنهیـــد
که خاتون محشر گذر می کند *** زآب مـــژه خــاک تر می کند
یکی گفت کای پاک بی کین و خشم *** زنان از که پوشند باری دو چشم
جوابش چنین داد دارای دین *** که بر جان پاکش هزار آفرین
ندارد کسی طاقت دیدنش *** ز بس گریه و سوز و نالیدنش

به یک دوش او بر، یکی پیرهن *** بـــه زهرآب آلــوده بـــهر حسن
ز خون حسیــــنش به دوش دگر *** فروهشته آغشته دستار سر
بدینسان رود خسته تا پای عرش *** بنالد به درگاه دارای عرش
بگوید که خون دو والا گهر *** ازین ظالمان هم تو خواهی مگر
ستم کس ندیدست از این بیشتر *** بده داد من چون توئی دادگر
کند یاد سوگند یزدان چنان *** به دوزخ کنم بندشان جاودان

چه بدطالـــع آن ظالم زشتـــخوی *** که خصمان شوندش شفیعان او
(دیوان. حسینعلی باستانی راد ص 589-590)