زنده کردن مردگان توسط جبرئیل برای رسول اکرم

در «تفسیر علی بن ابراهیم» از حضرت صادق (ع) روایت است که چون پروردگار اراده کند که عالم آفرینش را مبعوث فرماید، بر زمین چهل روز باران می بارد قطعات بدن به هم می پیوندند و روی آنها گوشت روییده میشود و سپس آن حضرت فرمود: جبرائیل نزد پیامبر اکرم (ص) آمد و دست او را گرفت و به بقیع آورد؛ تا اینکه کنار قبری رسیدند و جبرائیل صاحب آن قبر را صدا زد و گفت: به اذن خدا برخیز! مردی که موهای سر و صورتش سفید بود از میان قبر برخاست و خاک را با دست خود از چهره خود پاک می کرد، و می گفت: «الْحَمْدُ لِلهِ وَ اللَهُ أَکْبَرُ» جبرائیل به او گفت: به اذن خدا دو مرتبه در قبر باز گرد! و سپس به کنار قبری دیگر آمدند و جبرائیل صاحبش را ندا در داد: به اذن خدا برخیز! از میان قبر مردی با چهره و سیمای سیاه برخاست و می گفت: «یَا حَسْرَتَاهُ! یَا ثُبُورَاهُ!» و سپس جبرائیل به او گفت: باز گرد به مکانی که بودی به اذن خدا و پس از آن گفت: ای محمد! این قِسم مردگان در روز قیامت محشور می شوند. مؤمنان میگویند: «الْحَمْدُ لِلهِ وَ اللَهُ أَکْبَرُ» و دسته دیگر می گویند: «یَا حَسْرَتَاهُ، یَا ثُبُورَاهُ» (تفسیر قمی طبع سنگی، ص581 و از طبع حروفی نجف ج2)