جستجو
مجلسی رضوان الله علیه در «بحارالانوار» از کتاب «محتضر» که تألیف شیخ حسن بن سلیمان از شاگردان شهید اول است، نقل کرده است که: روایت شده است که به خط مولانا أبی‌محمد حضرت امام حسن عسکری (ع) چنین یافت شده است که ایشان فرمودند: «پناه می برم به خدا از جماعتی که آیات محکمات کتاب الهی را نادیده گرفتند و حضرت رب الارباب را فراموش کردند و پیغمبر اکرم و ساقی کوثر؛ أمیرالمؤمنین را در مواقف حساب روز قیامت، و آتش سوزان و شدائد و گرفتاری‌های بزرگ و نعمت بهشت و دار ثواب خدا را از خاطر و اندیشه خود محو کردند. پس ما بزرگترین مقام بلندپایه هستیم، و مقام نبوت و ولایت و کرم در ماست، و ما مناره پرتوافکن و نوربخش هدایتیم، و ما دستگیره محکم و متین و استواریم. و پیامبران گذشته از انوار ما اقتباس می نمودند و از آثار ما پیروی میکردند. و در آینده حجت خدا بر خلق با شمشیر کشیده برای اظهار حق ظهور خواهد نمود.»
و نیز روایت شده است که به خط حضرت امام حسن عسکری (ع) چنین یافت شده است: «به تحقیق که ما با گام‌های نبوت و ولایت بر بلندترین قله‌های حقائق بالا رفتیم و هفت درجه و طبقه نشانه‌ها و علامات فتوی را با هدایت خود روشن ساختیم. پس ما شیران بیشه نبرد و حرب هستیم، و باران‌های پر آب و رحمت، و کوبندگان دشمنان. و در میان ما در این دنیای عاجل شمشیر و قلم است و در آن آخرت آجل لوای حمد خدا و حوض کوثر است. و فرزندان ما هم‌پیمانان دین و متعاهدان شریعت سیدالمرسلین و خلیفه‌های پیامبرانند و چراغ‌های روشن راه هدایت امت‌ها و کلیدهای عطا و بخشش و کرم. به کلیم الله موسی بن عمران خلعت برگزیدگی پوشانیده شد؛ چون ما او را در وفاء به عهد پایدار دیدیم، و روح القدس در بهشت صاغوره (بهشت آسمان سوم) از باغ‌های پر میوه ما، فقط نوبری چشیده بود.»
در زیارت حضرت فاطمه زهراء (س) آمده است: «السلام علیک یا ممتحنه امتحنک الذی خلقک فوجدک لما امتحنک صابره» و به روایت دیگر در زیارت آن حضرت وارد شده است: «السلام علیک یا ممتحنه امتحنک الذی خلقک قبل أن یخلقک و کنت لما امتحنک به صابره؛ سلام بر تو ای دختر رسول خدا! سلام بر تو ای آزمایش شده و از عهده امتحان برآمده‌ای که آزمایش کرد تو را آن کسی که تو را خلقت فرمود، قبل از آنکه خلقت فرموده باشد و نسبت به مراتب امتحان پا برجا و شکیبا بودی!»
مراد از امتحان نمودن پیش از آفرینش، آفرینش در این عالم است؛ و این دعا دلالت بر عالم ذر دارد؛ یعنی روح تو را که قبل از پیدایش این عالم در عالم تجرد آفریده بود به مرحله آزمون در آورد.
دعائیست که شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» راجع به شب بعثت رسول الله (ص) آورده است: «اللهم إنی أسألک بالتجلی الاعظم فی هذه اللیله من الشهر المعظم؛ بار پروردگارا! من از تو مسألت می‌نمایم به حق بزرگترین تجلی که از مقام عز تو در این شب از ماه بزرگ داشته شده صورت گرفت.»
و بعد فقرات بسیاری را بیان میکند تا میرسد به این جمله: «و باسمک الاعظم الاعظم الاعظم الاجل الاکرم الذی خلقته فاستقر فی ظلک فلا یخرج منک إلی غیرک؛ و مسألت می‌نمایم از تو، به حق اسمت که بزرگترین بزرگترین بزرگترین جلیل‌ترین گرامی‌ترین اسم توست، آن اسمی که چون آنرا آفریدی، در تحت ظل تو استقرار یافت و هیچگاه از تو به سوی غیر تو خارج نمی‌شود.»
مراد از این اسم حجاب اقرب و اول صادر و اسم اعظم است که نقطه وحدت بین احدیت و واحدیت است، و تمام موجودات بوسیله او آفریده شده و در سلسله مراتب عالم کثرت به شکل مخروطی (که رأس آن بلاتشبیه، نقطه ذات لم یزلی و لایزالی و قاعده بزرگ آن، عالم طبع و ماده و هیولی باشد و قاعده‌های دیگر آن، عوالم مختلفه و موجودات آنها بر حسب قرب و بعد به نقطه وحدت باشد) قرار گرفته‌اند.
منابع
- مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن 9- صفحه 173-179
کلید واژه ها
روایات روح چهارده معصوم (ع) ویژگی های امام ولایت نبوت پیامبر اکرم