پاسخ قرآن به سؤال از زمان قیامت

کفار از پیامبر می پرسیدند چه وقت روز قیامت خواهد بود؟ تاریخش را به من بگو، مثلا چندهزار سال دیگر یا چند میلیون سال دیگر و چند ماه و چند روز و چند ساعت دیگر خواهد بود؟ مثل اینکه بخواهند پیامبر اکرم (ص) را عاجز کنند، کسی بگوید که بیا تاریخ دقیقش را به من بگو. واضح است که این حرف جواب ندارد. چرا جواب ندارد؟
اولا پیغمبر همیشه فرموده است که وقت قیامت را جز خدا کسی نمی داند. حال فرض کنیم خدا بخواهد به پیغمبر بگوید. مثلا اگر گفتند در یک میلیون و صد و پنجاه هزار سال و چند صد و چند سال و چند روز و چند ساعت و چند دقیقه و چند ثانیه بعد واقع خواهد شد؛ به چه دلیل تو می توانی قبول کنی یا می توانی رد کنی؟ یک چیزی را باید سؤال کرد که تو خودت بتوانی آن را بفهمی. بلاتشبیه، که اگر راست باشد بفهمی اگر هم دروغ باشد بفهمی. بلاتشبیه، همان مثل معروف ملانصرالدین است: از ملانصرالدین پرسیدند که وسط دنیا کجاست؟ گفت همین جا که من ایستاده ام. اگر می گویید نه، بروید قدم کنید (و اندازه بگیرید،) ببینید چنین هست یا نیست. کیست که بگوید نه؟! پس اگر کسی این جور سؤال ها را جواب بدهد ملانصرالدین است. می گویید روز قیامت کی است؟ حال ببینید قرآن چگونه جواب می دهد.

پاسخ قرآن به سؤال از زمان قیامت
«فاذا برق البصر» آن وقتی که این چشمها برق می زند یعنی خیره می شود (دیگر به زمان قیامت کار ندارد)، آن وقتی که این چشمها خیره می ماند، وضعی می بیند که وقتی این چشمها را نگاه کنی اضطراب و خیره شدن را در آنها می بینی. آن وقتی است که ماه از نور خواهد افتاد، چهره ماه دیگر بی نور خواهد شد. آن وقتی که ماه و خورشید که این همه با هم فاصله دارند و در مدارهای مختلف حرکت می کنند در یک جا گرد آورده خواهند شد و تمام این نظام ها بهم خواهد خورد. آن روزی که انسان فریاد بکشد فرارگاه کجاست؟
«فاذا برق البصر» آنگاه که چشم خیره و مضطرب گردد «و خسف القمر» و ماه منخسف و بی نور شود «و جمع الشمس والقمر» و ماه و خورشید در کنار یکدیگر قرار بگیرند (یعنی این نظام ها در هم بریزد) آن وقت است که انسان (یعنی همین انسان، این گونه انسان که چنین سخنی بر زبان می آورد) می گوید فرارگاه کجاست؟ «کلا لا وزر» بس کن، پناهگاهی نیست جز یک چیز: «الی ربک یومئذ المستقر» قرارگاه همه بارگاه پروردگار و قضای حتم پروردگار است.
قیامت چه وقت است؟ این وقت:«فاذا برق البصر* و خسف القمر* و جمع الشمس والقمر* یقول الانسان یومئذ این المفر* کلا لاوزر* الی ربک یومئذ المستقر» (قیامت/7-12).
بارگاه پروردگارت قرارگاه همه است. همه بازگشت به ذات او می کنند. «یقول الانسان یومئذ این المفر» انسان در آن روز می گوید فرارگاه کجاست؟ «کلا لا وزر» پناهگاهی نیست. «الی ربک یومئذ المستقر» قرارگاه به سوی پروردگارت است، وعده گاه آنجاست؛ یعنی سخن از پناهگاه نگویید، سخن از وعده گاه و قرارگاه بگویید. قرارگاه، بارگاه پروردگار است.