گرایش جوانان به اسلام و تزلزل یهود

اقامت پیامبر گرامی (ص) در مدینه و گرایش جوانان اوس و خزرج به آیین وی، زنگهای خطر را درباره ی عظمت و کیان یهود، در شبه جزیره عموما، و مدینه و حومه ی آن خصوصا، به صدا درآورد و همگی احساس کردند که آفتاب عمر عزت آنان رو به افول گزارده و در لب پرتگاه نیستی قرار گرفته اند.
افتخار یهود این بود که از آیین توحید پیروی می کنند، و دارای کتاب آسمانی و قوانین الهی می باشند، ولی این نوع افتخارات با ظهور رسالت پیامبر خاتم، پایان پذیرفت، و آنچه را آنان دارا بودند، مسلمانان کاملتر از آن را دارا شدند.
ثروت و زراندوزی که منتهای آرزوی یهود است، در شرایطی امکان پذیر بود که تفرقه، اختلاف و هرج و مرج بر جامعه حکومت کند، ولی با طرح اخوت اسلامی و فشردن اوسیان و خزرجیان و مهاجران دست یکدیگر را به عنوان برادران ایمانی، تمام زمینه های هرج و مرج از میان رفت، و افراد با ایمان به صورت سد محکم و استوار، در برابر سیل تمایلات و نیرنگهای آنان قرار گرفتند و گروه مخالف را ضعیف و ناتوان ساختند.
در این اوضاع، سران یهود، برنده ترین سلاح را ایجاد شک و شبهه در رسالت پیامبر دیدند، و کارشکنیهای علمی و فرهنگی و طرح سؤالاتی به صورت «معما» را آغاز کردند، تا آنجا که به منظور شکستن عزت اسلام و کیان مسلمانان به زور نیز متوسل شدند، و از قدرت رزمی خود نیز بهره گرفتند ولی به حکم گفتار خدا «إنا لننصر رسلنا و الذین آمنوا؛ بى تردید ما فرستادگان خود و کسانى را که ایمان آوردند، یارى مى کنیم.» (غافر/ 51)
خدا در تمام جریانها پیامبر (ص) را یاری فرمود و پیروزی او را بر یهود جزیره قطعی ساخت.