خداوند می فرماید: همه ی انبیا حق آوردند ولی کتب انبیای گذشته، زیر هیمنه و سیطره و نفوذ قرآن کریم حفظ می شود؛ وقتی خدا قرآن را مهیمن برکتب انبیای پیشین قرار داده، چون کمال علمی هر پیامبری در کتاب آسمانی او و کمال علمی پیغمبر خاتم نیز در قرآن ظهور می کند، پس ره آورد رسول خدا بالاتر از کتب انبیای پیشین است. هر پیغمبری امتش را به محتوای کتابش دعوت می کند و عصاره ی دعوت پیامبر خاتم که خود واجد معارف قرآن است، نیز هدایت به مضامین بلند قرآن کریم است.
حاصل آنکه مقام و شخصیت معنوی هر پیغمبر در کتاب آسمانی او تجلی می کند، مقام موسای کلیم در حد تورات و مقام عیسای مسیح در حد انجیل جلوه گر شده است، انبیای پیشین نیز در حد کتب و صحف آسمانی خود ظهور کرده اند، وقتی سیطره و فضیلت قرآن بر همه ی کتابهای انبیای سلف ثابت شود سیطره و فضیلت رسول خاتم نیز بر دیگر انبیا ثابت می شود، زیرا پیغمبر در حد قرآن است و قرآن، مهیمن است، پس پیغمبر اسلام مهیمن است.
"هیمنه" یعنی سیطره و نفوذ علمی، نه نفوذ مادی چون "الأنبیاء إخوة" انبیا هیمنه ی مادی ندارند اگر سیطره ای باشد همان سیطره ی علمی است. خدای سبحان این معنا را در سوره ی مائده، پس از ذکر نام چند تن از انبیا، چنین بیان می کند: «وقفینا علی اثارهم بعیسی ابن مریم مصدقا لما بین یدیه من التوریة و اتیناه الإنجیل فیه هدی ونور ومصدقا لما بین یدیه من التوریة وهدی وموعظة للمتقین؛ بعد از انبیای گذشته و به دنبال آثار آنان، عیسی، فرزند مریم را فرستادیم در حالی که تورات را تصدیق می نمود و به عیسای مسیح انجیل دادیم. كه در آن هدايت و نورى است و تصديق كننده تورات قبل از آن است و براى پرهيزگاران رهنمود و اندرزى است.» (مائده/ 46)
سپس خطاب به پیغمبر خاتم می فرماید: «وأنزلنا إلیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب و مهیمنا علیه؛ ما اين كتاب [=قرآن] را به حق به سوى تو فرو فرستاديم در حالى كه تصديق كننده كتابهاى پيشين و حاكم بر آنهاست پس ميان آنان بر وفق آنچه خدا نازل كرده حكم كن.» (مائده/ 48) ما بر تو قرآن فرستادیم که کتب آسمانی پیشین را تصدیق می کند و بر آنها سیطره، اشراف و نفوذ علمی داشته و نمی گذارد آنها از دست بروند، تحریف آنها را تصحیح می کند، به طوری که موارد تحریف شده ی آنها را پس از عرضه ی بر قرآن کریم به خوبی می توان تشخیص داده و اصلاح کرد.