اسحاق بن احمد ابویعقوب

ملقب به خیشفوج. وی از بزرگان متکلم اسماعیلی در سده چهارم قمری است. تحقیق کامل آثار ابویعقوب امری است ضروری زیرا، ابویعقوب تنها مرجع عمده ما برای اطلاع از عقاید جناح فلسفی اسماعیلیه در سده چهارم قمری است. رویه فلسفی ابویعقوب به طور کلی بر اساس عقاید فلسفی نسفی قرار دارد. نسفی ظاهرا نخستین کسی بود که فلسفه نو افلاطونی را در حدود ۳۰۰ ق وارد عقاید اسماعیلیه کرد. از کتاب های متعددی که از ابویعقوب به جای مانده است ظاهرا مهم ترین آنها "کشف المحجوب" و "الافتخار" است.