از نظر اسلام و ادیان الهى، انسان ها فرزندان آدم و حوا بر روى زمین هستند؛ حال آنکه از نظر علمى و با بررسى هایى که شده، معلوم گردیده که انسان هایى به نام کرومانیون و نئاندرتال وجود داشته اند که نمى توانسته اند صحبت کنند و خمیده حرکت مى کرده اند؛ به این تناقض چگونه پاسخ مى دهید؟ در روایات مطرح شده است که امام باقر (ع) به جابربن یزید مى گوید: «گویا تو گمان مى کنى که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان مى کنى که خداوند بشرى غیر از شما نیافریده است؛ آرى به خدا قسم! خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالم ها و آدم ها هستى» (صدوق، خصال، ج 2 صفحه 450؛ بحارالانوار، ج 63 صفحه 82-83).
برخى از اندیشمندان اسلامى بر اساس این روایات معتقدند که آدم (ع) نخستین انسانى نبوده که گام بر روى کره خاکى نهاده است؛ بلکه قبل از او انسان هاى دیگرى بوده اند که به دلایل نامعلومى نسلشان منقرض گشته است. در خصوص خلقت آدم دیدگاه هاى گوناگونى مطرح شده است که برخى عبارتند از:
1. پیش از حضرت آدم، هیچ موجودى از آدم یا شبیه آدم وجود نداشته و حضرت آدم یک دفعه و به طور مستقل خلق شده است.
2. پیش از حضرت آدم، موجوداتى شبیه آدم و جن بوده اند و سپس یا از بین رفته اند و یا هنوز هم وجود دارند.
3. پیش از حضرت آدم، انسان هایى وجود داشته، ولى تکامل نایافته بودند و به هر دلیل از میان رفته و منقرض شده اند و آنگاه حضرت آدم بدون ارتباط با آدم هاى گذشته، به طور کامل مستقل آفریده شد.
4. پیش از حضرت آدم، انسان هایى وجود داشته اند و تکامل نایافته بودند؛ اما از میان نرفتند؛ بلکه در بستر تکامل خود به مرحله انسانیت رسیده، حضرت آدم (ع) نخستین انسان و نخستین پیامبر از نسل همه آدم ها بوده و یک باره خلق نشده است.
از مجموع آیات قرآنى این نکته به دست مى آید که سرسلسله افراد انسانى، موجودى به نام حضرت آدم (ع) بوده است و افراد نسل او بر اثر نطفه هایى که در رحم مادرانشان انعقاد پیدا مى کنند، ایجاد مى شوند؛ اما این که خود آدم چگونه پیدا شده، از جمع آیات به این نتیجه مى رسیم که حضرت آدم (ع) بدون پدر و مادر، از عناصر خاکى و روحى الهى ایجاد شده است. بنابراین اگر هم شواهدى دال بر وجود موجوداتى شبیه به انسان در سال هاى بسیار دور پیدا شده است، منافاتى با این مسئله ندارد که انسان هاى فعلى از نسل آدم وحوا مى باشند و آدم و حوا از نسل انسان ها یا شبه انسان هاى گذشته نمى باشند و در علم امروز هم چنین چیزى اثبات نشده است و تنها در حد یک فرضیه آن هم در نزد بعضى از زیست شناسان مطرح مى باشد.