عبدالله بن قطبه طائی نبهانی

قاتل «عون»، فرزند عبدالله بن جعفر طیار و حضرت زینب (س)، از شهداء کربلا.
نام او در تاریخ، عبدالله بن بطة [قطنه] طائی، عبدالله بن قطبه التیهانی، عبدالله قطبه نبهانی نیز آمده است.
تمام مقاتل، متفق هستند که او در روز عاشورا، در میدان جنگ بر عون بن عبدالله، حمله کرد و او را به شهادت رساند.
عون بعد از برادرش به میدان آمد و علیه دشمن مبارزه کرد و چند نفر از آنها را کشت، ناگهان مردم از هر طرف به او حمله کرده و عبدالله بن قطبه طائی به او تاخت و شهیدش کرد.
حضرت مهدی صاحب الزمان (ع)، در زیارت شهداء کربلا از ناحیه مقدسه، بعد از سلام و درود بر عون بن عبدالله، قاتلش را لعنت کرده است.
«السلام علی عون بن عبدالله بن جعفر الطیار فی الجنان،
حلیف الایمان و منازل الاقران الناصح للرحمن،
التالی للمثانی و القرآن،
لعن الله قاتله عبدالله بن قطبه النبهانی؛
سلام بر عون فرزند عبدالله بن جعفر که [با دو بال خود] در بهشت‏ها پرواز کند،
آن هم پیمان ایمان، و پیکارگر هماوردان، خیرخواه به خاطر خدای رحمان،
تلاوت کننده ‏ی سوره‏ ی حمد و آیات قرآن،
خدا کشنده ‏ی او عبدالله بن قطبه نبهانی را لعنت کند.»


منابع :

  1. گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم- موسوعه‌الامام الحسین

  2. حاج شیخ عباس قمی- نفس‌المهموم

  3. محمد سماوی- ابصار العین

  4. ابن نما الحلي- مثیرالاحزان

  5. سید محسن امین عاملی- اعیان الشیعه

  6. حاج شیخ عباس قمی منتهی‌الامال

https://tahoor.com/FA/Article/PrintView/116847