ام فروه علیهاالسلام

ام فروه، همسر امام باقر (ع) و مادر امام صادق (ع) بود. نام او را قریبه یا فاطمه و کنیه اش را ام فروه و ام القاسم نوشته اند. او دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر و مادرش اسما دختر عبدالرحمن بن ابی بکر بود. او از زنان متقی، مؤمن، عالم و فاضل عصر خود بود.

شخصیت و موقعیت
ام فروه تا اندازه ای بزرگوار و عزیز بود که به سبب آن از حضرت صادق (ع) به ابن المکرمه تعبیر می شد و نقل است که تقوای ام فروه از تمامی زنان عصر خود بیشتر بود. امام صادق (ع) در حق مادرش فرمود: «کانت امی ممن امنت و اتقت و احسنت و الله یحب المحسنین؛ مادرم از کسانی بود که ایمان آورد و تقوا پیشه کرده و احسان کرد و خداوند نیکوکاران را دوست می دارد.»
شیخ کلینی در کتاب کافی از عبدالاعلی نقل کرده است که گفت: «روزی ام فروه را دیدم که به گرد کعبه طواف می کرد. او لباسی بر تن کرده بود که با آن شناخته نمی شد. پس حجرالاسود را با دست چپ استلام کرد. ناگهان یکی از مردانی که به طواف مشغول بود، رو به او کرد و گفت: ای بنده خدا! سنت را خطا کرده ای، دست چپ را روی سنگ گذاشتن بر خلاف سنت است و تو اشتباه کردی. پس ام فروه گفت: ما از علم شما بی نیازیم.»