مؤمن و روابط اجتماعی

انسان موجودی است که نیازمند روابط اجتماعی است و بدون حضور در اجتماع هیچ گاه از عهده پاسخگویی به نیازهای متنوع زندگی خویش بر نمی آید. طبیعی است که پذیرفت هر محیط و اجتماعی به معنای متعهد شدن نسبت به شرایط و مقررات ویژه آن محیط است.
زندگی اجتماعی نیز بر محور اصول و آداب و قوانین و روابطی تنظیم شده است، اسلام نیز به عنوان دینی که پاسخگوی نیازهای ضروری روحی و جسمی انسان ها در تمام عصرها و مکان هاست نه تنها روابط سازنده اجتماعی را مورد تأیید قرار داده و امضاء کرده است بلکه با پایه گذاری برخی از اصول در روابط اجتماعی اهمیت آنها را به جامعه ایمانی گوشزد کرده است.
محورهایی که در موضوع مؤمن و روابط اجتماعی از دیدگاه قرآن مطرح است عبارتند از:
* مؤمن و التزام به آداب در مجالس عمومی
* مؤمن، تعاون و همکاری بر نیکی و تقوا
* مؤمن و کنترل چشم ها در روابط اجتماعی و پرهیز از زمینه سازی برای گناه
* مؤمن و تلاش برای وحدت، پرهیز از تفرقه، امر به معروف و نهی از منکر
* مؤمن و پرهیز از ناهماهنگی گفتار و رفتار
* مؤمن و پرهیز از آسیب پذیر کردن روابط سالم اجتماعی
* مؤمن و پرهیز از دوستی ها و روابط ایمان سوز
* مؤمن، مسئولیت در برابر خود و خانواده
* مؤمن و پای بندی به آداب در روابط اجتماعی