جن در آیات قرآن

جن به معنی مستور و پوشیده میباشد و جن الشیء یا جن علی شیء، یعنی آن را پوشانید.
چنانکه خدای سبحان فرموده: «فلما جن علیه اللیل؛ هنگامی که تاریکی شب او را پوشانید» (انعام/ 76) پس جن و جان مخلوقاتی پوشیده و نادیدنی به شرح زیرند:
الف- خداوند درباره ساختمان وجودی جن می فرماید:
1- «و خلق الجان من مارج من نار؛ و جن را از شعله های مختلط و متحرک آتش خلق کرد!» (الرحمان/ 15)
2- «و الجان خلقناه من قبل من نار السموم؛ و جن را پیش از انسان، از آتش گرم و سوزان آفریدیم.» (حجر/ 27)
ب- درباره اینکه آنان امتهایی همچون آدمیانند، می فرماید: «فی امم قد خلت من قبلهم من الجن و الانس؛ آنان (= اجنه) به سرنوشت گمراهی از جن و انس که پیش از آنان بودند گرفتار شدند.» (فصلت/ 25)
ج- درباره اینکه سلیمان پیامبر آنان را به خدمت گرفته است، می فرماید: «و من الجن من یعمل بین یدیه بــاذن ربه و من یزع منهم عن امرنا نذقه من عذاب السعیر* یعملون له ما یشاء من محاریب و تماثیل و جفان کالجواب و قدور راسیات؛ و گروهی از جن پیش روی سلیمان به اذن پروردگارش کار می کردند؛ و هر کدام از آنان که از فرمان ما سرپیچی کند، او را عذاب آتش سوزان می چشانیم، آنان هر چه سلیمان می خواست برایش درست می کردند: معبدها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا مانند: حوضها، و دیگهای ثابت حمل ناشدنی!» (سبا/ 13-12)
د- درباره اینکه در سپاه سلیمان افرادی از جن بودند که می توانستند فاصله میان فلسطین و یمن را، قبل از اینکه سلیمان از جای خود برخیزد، رفته و بازگردند! خداوند گفتار یکی از آنان را بدین گونه بیان فرموده است: «قال عفریت من الجن انا اتیک به قبل ان تقوم من مقامک و انی علیه لقوی امین؛ عفریتی از جن گفت: «من آن تخت را نزد تو می آورم، پیش از آنکه از مجلست برخیزی، و من نسبت به این امر، توانا و امینم!» (نمل/ 39)
هـ- درباره اینکه اجنه از غیب بی اطلاع و ناآگاهند فرموده: «فلما قضینا علیه الموت مادلهم علی مودته الا دابه الارض تاکل منساته فلما خر تبینت الجن ان لو کانوا یعلمون الغیب ما لبثول فی العذاب المهین؛ هنگامی که مرگ را بر سلیمان مقرر داشتیم، کسی آنان را بر مرگ وی آگاه نساخت مگر جنبنده زمین (= موریانه) که عصای او را می خورد (تا شکست و پیکر سلیمان فرود افتاد)؛ پس هنگامی که بر زمین افتاد جنیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوار کننده باقی نمی ماندند!» (سبا/14)
و- درباره عقاید و گفتار و کردارشان قبل از بعثت خاتم انبیاء از زبان خودشان فرموده:
1- «و انه کان یقول سفیهنا علی الله شططا؛ و اینکه سفیه ما (= ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا می گفت!» (جن/4)
2- «و انهم ظنوا کما ظننتم ان لن یبعث الله احدا؛ و اینکه آنان گمان کردند – همان گونه که شما گمان می کردید – خداوند هرگز کسی را به پیامبری مبعوث نمی کند.» (جن/ 7)
3- «و انه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا؛ و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جن پناه می بردند، و آنان سبب افزایش گمراهی و طغیانشان می شدند!» (جن/ 6)
ز- درباره استراق سمع آنان بعد از بعثت خاتم انبیا (ص)، از قول خودشان، می فرماید:
1- «و انا لمسنا السماء فوجدناها ملئت حرسا شدیدا و شهبا؛ ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوی و تیرهای شهاب یافتیم.» (جن/ 8)
2- «و انا کنا نقعد منها مقاعد للسمع فمن یستمع الان یجد له شهابا رصدا؛ ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها می نشستیم؛ اما تاکنون هر کسی بخواهد استراق سمع کند، شهابی را در کمین خود می یابد!» (جن/ 9)
ح- درباره اسلام آوردن جنیان می فرماید: آنان گفتند:
1- «و انا منا الصالحون و منا دون ذلک کنا طرائق قدادا؛ و در میان ما افرادی صالح و افرادی غیر صالحند؛ و ما گروههای متفاوتی هستیم!» (جن/ 11)
2- «و انا منا المسلمون و منا القاسطون فمن اسلم فــاولئک تحــروا رشدا؛ گروهی از ما مسلمانند و گروهی ظالم؛ هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده است.» (جن/ 14)