خالقیت خداوند

انسان، مخصوصا مردمی که در معارف الهی خیلی ورود ندارند، گاهی به یک اسم از اسماء الهی توجه می کند و اسمهای دیگر خدا را غافل می شود، یعنی یک شأن از شئون الهی را توجه دارد در حالی که از شئون دیگر الهی غافل است. غالبا مردم فقط به قدرت خدا توجه دارند. هر چه بگویید، می گوید خدا که قدرت دارد. فلان چیز آیا این جور هست یا این جور نیست؟ خدا که قدرت دارد چنین بکند. بله، خدا قدرت دارد؟ قدرتش هم غیرمتناهی است: «ان الله علی کل شی ء قدیر؛ همانا خدا بر همه چیز تواناست» (بقره/ 20). اما خدا تنها قادر که نیست، حکیم هم هست. حکمت، خودش اقتضایی دارد. قدرت از آن جهت که قدرت است، یعنی عجز و ناتوانی در مقابل (کارها) نیست، اما حکمت است که حسابی را در کار می آورد. خداوند قادر هست، احد هست، حکیم هست، باسط هست، قابض هست، هزاران اسماء و صفات دارد. خلقت ناشی از ذات مستجمع جمیع صفات کمالیه است نه ناشی از ذات دارای فقط یک صفت که قدرت است.
افرادی که فقط قدرت را می بینند می گویند (آیا) خدا انسان را آفریده؟ می گوییم بله. می گویند خدا که قدرت دارد، خدا قدرت دارد انسان را از اول از هیج چیز یک دفعه بیافریند، دیگر چه احتیاجی است که خاکی باشد، گلی باشد، لای گندیده ای باشد، گل خشکیده ای باشد، زمانی باشد، مدتها این در تخمیر مانده باشد؟ مگر خدا قادر نیست؟ مگر خدا عاجز و ناتوان است؟ جواب این است: پس بچه هم که می خواهد متولد شود، کسی بگوید مگر خدا ناتوان است؟ این تشریفات دیگر چیست که حتما ازدواج باشد و مرد و زنی باشند و عمل مباشرتی انجام بگیرد و بعد نه ماه طول بکشد، قدم به قدم جلو بیاید، مگر خدا قادر نیست؟ خدا اگر قادر است یکدفعه این کار را انجام بدهد! یک آدم عوامی که خیال می کرد شخصی دختر دارد رفته بود به خواستگاری دخترش. بعد که عده ای را به خواستگاری فرستاد، او گفت اصلا من دختر ندارم، فقط یک پسر دارم. او جواب داد حالا همان. گفت پسر که نمی شود! مگر نمی خواهد خدا به تو فرزند بدهد؟ گفت خدا اگر بخواهد فرزند بدهد از پسرش هم می دهد.
اینها حرف مفت است. قرآن کریم وقتی که ما را متوجه می کند که خداوند انسان را از خاک آفرید، از گل آفرید، از لای گندیده آفرید، از گل خشکیده آفرید، در ذهن ما این نباشد که خدا قدرت دارد، بخواهد بیافریند آنرا می آفریند، اینها دیگر یعنی چه؟! برای این است که شما اگر بعد در نظامات علمی به این جور مسائل بربخورید بدانید اینها هم روی حکمت و حساب بوده که خلقت انسان باید این مراحل را طی کند. پس همین طور که «و الارض وضعها للانام؛ و زمین را برای مردم نهاد» (رحمن/ 10) زمین را که خدا آفریده است حساب شده بوده است، خلقت انسان هم از خاک و از گل و از این جور چیزها -که این مراحل را باید طی کند- روی حساب است.