شکوفایی ادبی ایرانیان پس از اسلام

برخی از اظهار کنندگان نظرهای مغرض در خصوص تأثیر اسلام بر ایران بر این عقیده اند که:
تأسیس و ایجاد دانشکده پزشکی جندی شاپور در خوزستان در زمان ساسانیان نمودار توجه عمیق ایرانیان به مسائل علمی بوده و به طور قطع کتب و رسالات پر ارزشی در آن زمان به وسیله ایرانیان تدوین گردیده است که متأسفانه بر اثر حملات بیگانگان از بین رفته و اکنون فقط اسامی بعضی از آنها به یادگار مانده است. اما باید گفت که تسلط عرب بر ایران در حیات علمی و ادبی ما تأثیر عمیقی داشته است، زیرا از یک سو قسمت اعظم آثار علمی و ادبی و هنری ما را محو و نابود ساخت و از سوی دیگر مهاجمان زبان و خط خود را آنچنان بر ما تحمیل کردند که بسیاری از دانشمندان ایرانی مانند ابن مقفع، محمد زکریای رازی، ابو علی سینا، ابوریحان بیرونی، ابونصر فارابی، امام محمد غزالی، و خیام نیشابوری آثار علمی و ادبی فراوانی به زبان عربی منتشر ساختند.
از قرن سوم هجری که بر اثر مجاهدات و مبارزات دلیرانه مردم ایران، کشور ما استقلال خود را باز یافت، زبان کنونی اعتبار فراوانی گرفت و گویندگان و نویسندگان سخن پرداز نامی همچون رودکی، فردوسی، خیام، مسعود سعد سلمان، مولوی، سعدی، حافظ و صدها شاعر و نویسنده نغز گفتار وطن ما سرچشمه فیاضی برای ادبیات جهان به وجود آوردند.