ترمودینامیک، جاودانگی هستی بخش

یکی از قطعی ترین قوانینی که در علوم طبیعی ثابت شده و با بداهت وجدائی مطابقت دارد، قانون ملازمه حرارت با حرکت، می باشد، یعنی حرارت، همیشه رفتنی است و ماندنی نیست. این قانون حکم می کند که این جهان ما، از نیستی به هستی آمده و همیشه نبوده است زیرا اگر جهان همیشه بود، داشته و گذشته نبود، و نداشته، بایستی میلیاردها، سال باشد که سرد شده باشد و سر سوزنی حرارت، در آن یافت نشود چون گرمای جهان نمانده بود و رفته بود پس این جهان، از نیستی به هستی آمده است. اکنون پرسشی پیش می آید که آورنده جهان از نیستی به هستی کیست؟ نیستی نمی تواند، آورنده جهان هستی باشد. این سخن از بدیهیات می باشد. نیستی خودش فاقد هستی است و کسی که چیزی را ندارند، نمی تواند به کسی بدهد پس آورنده جهان موجود است که به جهان هستی داده است. او موجودی است همیشگی و جاویدان. چنین موجودی مادی نخواهد بود. او موجودی است فوق ماده، دارای دانشی بی پایان، قدرتی بی پایان، رحمتی بی پایان.