محشور شدن گروهی از مسلمانان با صور حیوانی در قیامت

از براء بن عازب در تفسیر آیه «یوم ینفخ فی الصور فتأتون أفواجا؛ روزی که در صور دمیده شود، پس گروه گروه بیایید» (نبأ/ 18)  روایتی است که می گوید: معاذ ابن جبل در خانه ابو ایوب انصاری نزدیک پیامبر اکرم (ص) نشسته بود. معاذ از رسول خدا درباره آیه: «یوم ینفخ فی الصور فتأتون أفواجا» و آیات بعد از آن سؤال کرد. حضرت در پاسخ گفتند: ای معاذ از امر عظیمی پرسش کردی! آن گاه رسول خدا بگریست و فرمود: ده صنف از امت من متفرق محشور می شوند به طوری که خداوند آنها را از مسلمانان متمایز، و صورت های آنها را متبدل می گرداند. گروهی از آنان به صورت بوزینه و گروهی به صورت خوک محشور می شوند، و بعضی صورت هایشان به طرف پایین و پاهایشان به طرف بالا، به عکس قرار دارند و به این کیفیت در محشر کشیده می شوند، و بعضی نابینا هستند و در حال کوری به این طرف و آن طرف متحیرانه می دوند، و بعضی کرانند و لالانند و ابدا تعقل و ادراک ندارند، و برخی زبان های خود را در حالی که به روی سینه هایشان افتاده است می جوند و چرک و خون از دهان های آنها جاری است به طوری که اهل محشر از این منظره نفرت کنند، و برخی دست ها و پاهایشان بریده است، و برخی از آنان به شاخه هایی از آتش به دار گلو آویز شده اند، و گروهی بوی گندشان از بوی جیفه و مردار بیشتر است، و گروهی به لباس هایی از زفت و قیر که به بدنشان چسبیده است ملبسند.
اما آنان که به صورت بوزینه هستند، آنان سخن چینان از مردمانند. آنان که به صورت خوک هستند، آنان اهل خوردن مال حرامند. آن کسانی که واژگونه به روی زمین کشیده می شوند، آنان رباخوارانند. آنان که نابینا هستند، افرادی هستند که در وقت حکم مراعات عدالت را ننموده و در بین مردم جور و ستم روا می دارند. آنان که لالان و کرانند، آنانند که به کردار خود، خودپسندانه می نگرند. آنان که زبان های خود را می جوند، علما و خطبایی هستند که گفتار آنها با کردارشان مطابقت ندارد. آنان که دست ها و پاهایشان بریده است افرادی هستند که همسایگان خود را آزار می دهند. آنان که به دارهای آتشین آویخته اند جاسوسان و نمامانی هستند که در نزد سلطان سعایت می کنند. و آنان که بوی گندشان از جیفه و مردار بیشتر است افرادی هستند که از لذات و شهوات پیروی نموده و از اموال خود حق خدا را نمی دهند. آنان که از لباس های قطران و قیر چسبیده به بدن دربر دارند، آنان اهل کبر و خودپسندی و تفاخر هستند.
در این روایت شریفه خصوصیات صور ملکوتی اهل کبائر بیان شده است بالاخص آنان که به صورت های میمون و خوک در محشر حضور پیدا می کنند. غیبت مؤمن را کردن گوشت مرده او را خوردن است: «و لا یغتب بعضکم بعضا أ یحب أحدکم أن یأکل لحم أخیه میتا فکرهتموه؛ و نبایستی کسی از شما غیبت دیگری را بنماید، آیا دوست دارد یکی از شما که گوشت مرده برادر خود را بخورد؟ پس این عمل برای شما ناپسند است» (حجرات/ 12).


منابع :

  1. سید محمد حسینی تهرانی- معادشناسی 2- صفحه 303-300

https://tahoor.com/FA/Article/PrintView/25424