آیات وارده در رد شبهه آکل و ماکول

در رد شبهه آکل و ماکول می توان از آیات زیر استفاده نمود: «و یوم نسیر الجبال و تری الارض بارزة و حشرنـاهم فلم نغادر منهم أحدا*و عرضوا علی ربک صفا لقد جئتمونا کما خلقناکم أول مرة بل زعمتم ألن نجعل لکم موعدا*و وضع الکتـاب فتری المجرمین مشفقین مما فیه و یقولون یـاویلتنا مال هذا الکتـاب لا یغادر صغیرة و لا کبیرة إلا أحصب ها و وجدوا ما عملوا حاضرا و لا یظلم ربک أحدا؛ و روزی میرسد که ما در آن روز، کوه ها را سیر می دهیم و می گردانیم، و تو ای پیامبر! زمین را ظاهر و روشن می بینی! و ما همه مردم را حشر می کنیم و از یک نفر از آنان دریغ نمی نمائیم. و تمام مردم به صورت صف در پیشگاه پروردگار تو عرضه می شوند و به آنان چنین خطاب می شود که شما در نزد ما تنها آمده اید به همان قسمی که ما در وهله اول شما را آفریدیم؛ بلکه شما چنین پنداشتید که ما برای شما وعده گاهی قرار ندادیم! و کتاب و نامه عمل را قرار می دهند، پس تو ای پیامبر! می بینی که مردم مجرم از آنچه در آن موجود است به دهشت و وحشت می افتند! و می گویند: ای وای بر ما! چه شده است که این کتاب از ضبط و ثبت هیچ کوچک و بزرگی دریغ ننموده است و همه را احصاء و شمارش کرده است! و آن اعمالی را که بجای آورده اند همه را حاضر می نگرند. و پروردگار تو به احدی از مردم ستم روا نمیدارد» (کهف47-49).
تمام اعمالی را که انسان انجام داده، خودش انجام داده است؛ و عین آنها در برابرش حاضر است. آنوقت همه می دانند که پروردگار ظلمی ننموده؛ و این اعمال به این صورت های قبیحه و زننده، عین اعمالی است که به دست خود انسان انجام گرفته و انسان پیش فرستاده است. جهنم را به دست خودش افروخته است، و بهشت را به دست خودش کاشته، و نسیم های بهشتی را به دست خودش بر مشام خود وزانده، و آتش دوزخ را به دست خودش با جرقه اش افروخته است.

زاهد من آلادما جهنمده اود اولماز *** اولار که یانولار اودی بوردان آپارولار

میفرماید: «ای زاهد مرا فریب مده؛ در جهنم آتش نیست؛ آنها که می سوزند، آتش را از اینجا با خود میبرند».