تدبیر موجودات دنیا توسط ملائکه عالم ملکوت

تمام موجوداتی که در این عالم هستند بواسطه یک موجود مدبر الهی اداره می شوند. انسان مادی یک ملک مقربی دارد که او را رشد می دهد و حفظ می کند، هر یک از اصناف حیوانات، نباتات، جمادات و هر ذره ای از موجودات این عالم این چنین هستند و بطور کلی تمام عالم شهادت که عالم ظاهر و عالم ملک است، در تحت اراده و سیطره یک عالم ملکوت است که آن عالم ملکوت، عالم حقیقت و معنی و باطن است. قدرت و عظمت آن عالم از این عالم بیشتر است و می تواند این موجودات را در تحت شرایط خود تربیت کند و سیر دهد؛ آن موجودات را ملائکه می گویند.
تعداد ملائکه به حساب در نمی آید، به اندازه ذراتی که در این عالم موجود است و در عالم ملک خلق شده است، ملائکه موجود است؛ هر قطره از باران که از آسمان می ریزد یک فرشته موکل بر حفظ و حراست و پائین آوردن آن است. هر دانه گیاهی که از زمین می روید و هر حبه از حبوباتی که بیرون می آید و رشد میکند و می رسد، حتی دانه اسپند، چنان چه در روایت وارد است، برای هر کدام از آنها ملکی گماشته شده که آن را طبق وظیفه و شرط و سنت الهیه ای که به او تفویض شده است حفظ کند، رشد دهد، برساند و تا سر حد کمال آن، آن را مواظبت و مراقبت نموده و از وظیفه پاسداری در برابر جهات حیاتیه و تغذیه و تنمیه آن دریغ ننماید.
باد که می وزد همچنین بادهای مختلف، از باد شمال و باد جنوب و باد دبور و باد صبا، بادهای رحمت و بادهای غضب، بادهای مهلکه و مسموم و نسیم های لطیف و جان پرور فرشتگان مختلفی دارند و ابرهای آسمان، ابر سپید و سیاه، ابر انبوه و پرپشت و ابر کم پشت، ابر تگرگ و برف و باران هر کدام دارای فرشتگانی هستند؛ این فرشتگان هر کدام دارای مأموریت های متفاوتی هستند که بر حسب اختلاف قوا و سرمایه هایی که خداوند به آنها داده است تفاوت می کنند.
مراتب حیات انسان از قوای هاضمه و تغذیه و رشد دهنده و رفع کننده و جاذبه و دافعه و تبدیل کننده و ماسکه و غیرها همه در تحت تدبیر و اداره ملائکه مختلفی هستند. این یک واقعیتی است بر اساس یک واقعیت فلسفی که موجودات عالم طبع و ماده در تحت سیطره موجودات عالم مثال و صورت و آنها در تحت سیطره موجودات عالم نفس و ملکوت اعلی، تا برسد به مقام اسما و صفات الهیه و بالاخره به اسم اعظم حضرت و احدیت و مقام لا اسم و لا رسم حضرت احدیت جل و عز تبارک و تقدس .