خیانت به اجتماع

امام علی (ع) در نامه به یکی از حکام می فرماید: «ان اعظم الخیانة خیانة الامة و افظع الغش غش الائمه»؛ بزرگترین خیانت ها خیانت به اجتماع است نه فرد. شما خدای نخواسته اگر به مال کسی که نزد شماست یا به ناموس او خیانت کنید خیانت به یک فرد کرده اید به طور مستقیم و به یک اجتماع به طور غیر مستقیم. (نهج البلاغه، نامه 26)
مثلا خیانت جاسوسی، خیانت به اجتماع است و فظیع ترین و شنیع ترین (زشت ترین)، خیانت ها این است که کسی با پیشوایان مسلمین به غش رفتار کند. مانند این که در کشتی کسی ناخدا را که در نهایت صدق نیست، کشتی را به ساحل نجات می برد گمراه کند. در این صورت خیانت به ناخدا، خیانت به تمام ساکنین کشتی است. در آیه 27 سوره انفال نیز خداوند مؤمنین را از خیانت نهی کرده است: «یا ایها الذین آمنوا لاتخونوا الله و الرسول و تخونوا اماناتکم و انتم تعلمون»؛ «ای کسانیکه ایمان آورده اید به خدا و رسولش خیانت نکنید و به امانت های خود در حالیکه می دانید خیانت نورزید».(انفال/ 27)
از این آیه انسان می فهمد که قرآن چقدر به مسائل اجتماعی اهمیت می دهد.