سیف ابن مالک العبدی النمیری

جوان پرشور بصری
از شیعیان شجاع و جوانان پرشور شهر بصره بود. وی بعد از مرگ معاویه در بصره در خانه ی زنی از قبیله عبدالقیس به نام ماریه دختر منقذ عبدی، با شیعیان دیگر جمع شدند تا برای بیعت با امام حسین (ع) اقدام کنند. خانه این بانوی بزرگ همواره پایگاه شیعه بود. سیف وقتی خبر حرکت امام حسین (ع) از مکه به سمت عراق را از "سلیمان بن رزین" غلام امام شنید، بلافاصله از بصره به سمت کوفه رفت و در بین راه به کاروان امام پیوست. برخی مورخان گفته اند سیف همراه یزید بن ثبیط در منطقه «ابطح» نزدیک مکه، به امام رسید و سپس همراه کاروان حسینی به کربلا آمد. بعدازظهر روز عاشورا از امام اجازه ی جنگ گرفت و در مبارزه ی تن به تن، آنقدر با سپاهیان عمر سعد جنگید تا به شهادت رسید. برخی تاریخ نویسان شهادت او را در صبح عاشورا در یورش اولیه و همه جانبه ی لشگر عمر سعد می دانند.

توضیح: برخی نام او را "سیف بن عبدالله بن مالک العبدی" و برخی فقط "النمیری" ذکر کرده اند.