سوء استفاده نکردن رسول اکرم از جهالت مردم

یـکـى از اصولى که پیامبر اکرم (ص) بدان پایبند بود، استفاده نکردن از جهالت و افکار خرافى مـردم بـود، هـر چـنـد مى توانست از آنها در جهت منافع شخصى خود یا جذب مردم به اسلام بهره بگیرد.
اجـتناب و پرهیز او از وسایل نادرست، به حدى بود که حتى اگر مقدمات آن از طرف دیگران نیز فراهم شده بود، آن را برهم مى زد. هـنـگـامى که «ابراهیم» فرزند پیامبر (ص) درگذشت، خورشید گرفت و توفان به پا شد. مردم این امر را نشانه و آیتى براى پیامبر تلقى کردند و گفتند: «گرفتن آفتاب به خاطر مرگ فـرزنـد پـیامبر بوده است.»
طولى نکشید که پیامبر (ص) بالاى منبر رفت و فرمود: «اى مردم! آفتاب و ماه، دو نشانه از نشانه هاى خداوند و مطیع امر او هستند، نه براى مرگ کسى تاریک مى شـوند و نه براى زندگى کسى. هنگامى که کسوف و خسوف روى دهد، نماز بخوانید.»
سپس از منبر پایین آمد و با مردم نماز خواند و بعد فرمود: «یا على برخیز مقدمات دفن فرزندم را فراهم کن.»
به طـور قـطـع اگر آن حضرت دعوى نبوت را وسیله اى براى مقاصد شخصى قرار داده بود نه تنها با این گونه تفکرات مبارزه نمى کرد، بلکه از آن به سود خویش بهره بردارى مى کرد.

ویژگیهاى پیروان حضرت محمد (ص)
بـه طـور مـعـمـول افـرادى کـه استعداد و شایستگى دارند، جذب صالحان مى شوند و افرادى که آلوده اند یا زمینه آلودگى در آنان فراهم است، جذب افراد فاسد مى شوند.
کبوتر با کبوتر، باز با باز *** کند همجنس با همجنس پرواز
مطالعه در زندگى اصحاب رسول اکرم (ص ) نشان دهنده این است که اغلب آنان افراد شایسته اى بـوده انـد، بـه ویـژه بـرخـى از آنـان داراى سـوابـق بـسـیـار درخـشانى بوده اند که اگر در پـیـامبر (ص)، حقیقت نمى دیدند هرگز جذب او نمى شدند و در برابر، کسانى به مخالفت با آن حضرت پرداخته اند که سوابق بسیار زشتى داشته اند.
بـراى نـمـونه، در میان پیروان پیامبر (ص) سلمان فارسى، وجود دارد که از سالیان دراز در جستجوى دست یافتن به پیامبر موعود بوده است و در این راه به مشکلات طاقت فرسایى تن داده است.
ابـوذر را نـیـز مـى تـوان مـثـال آورد، کـه بـى اعـتـقـادى او بـه بـتـهـا قـبـل از شـنـیـدن خـبـر دعـوت رسـول گـرامـى، او را مـسـتـعـد قبول رسالت حضرتش کرده بود. پـس از بررسى تمام این قراین، جستجوگر با انصاف پى مى برد که او پیامبرى الهى است که براى نجات انسان و هدایت او به کمال مبعوث شده است.