مقایسه زندگی افراد در آیین سیک و اسلام (مرگ و خودکشی)

1- کیفیت و ارزش زندگی افراد در آیین سیک

الف. جایگاه سالمندان در آیین سیک
احترام به سالمندان یک اصل کلیدی در جامعه آسیایی است. تنها در نتیجه تماس های طولانی با ارزش های غربی، مراقبت از سالمندان به موضوعی برای بحث تبدیل شد. سیک ها، همچون هندوان و پیروان همه ادیان دیگر، همواره وظیفه پسر را برای مراقبت از والدین (و درنتیجه ضرورت به دنیا آوردن فرزند ذکور را برای مادران) در جامعه ای که اقل رفاه توسط دولت تأمین می شود، پذیرفته اند. با توجه به دیدگاه های حاکم در پنجاب، نیازی نبود که گوروها به انجام کاری که مورد عمل همگانی بود، اصرار ورزند. اما دربارهء احترام به والدین، گورو رام داس گفت: "پسر چرا با پدرت، که به واسطه او بدین سن رسیده ای، دعوا می کنی؟ محاجه کردن با او گناه است." واکنش اولیه آسیایی هایی که در غرب سکنی می گزیدند، وحشت از جامعه ای بود که در آن نسل جوان تر والدین خود را به مؤسسات نگهداری سالمندان می سپردند. آسیایی ها، از وحشت ننگی که، در صورت کوتاهی یک از اعضای جامعه آنها، ممکن بود گریبان گیر خانوادهء آنها شود، تمایلی به استفاده از این گونه خدمات که مقامات محلی ارائه می کردند، نداشتند. لازم است سیک ها انزوای فزاینده والدین مسن خود را، که در محیطی به پیری و ضعف می رسند که نمی تواند انتظارات آنها را برای برخورداری از حمایت و احترام محق سازد، و به علت ندانستن زبان انگلیسی ازهمسایگان و مقامات منقطع هستند، درک کنند. گوردوارا در غرب، به عنوان مرکزی صمیمی و آشنا، برای از هر دری سخن گفتن، نقش مهمی ایفاء می کند؛ به علاوه، گوردوارا، از طریق انجام سوا، مانند آشپزی یا تهیه چای برای دیگران، در سالمندان احساس ارزشمند بودن ایجاد می کند. اما ظرفیت گوردوارا، به عنوان یک مرکز روزانه نگهداری از سالمندان، اعم از سیک و غیر آن، باید باز هم افزایش یابد. بابی ویرسینگ ببردگار که در سال 1958، در تارن تاران، پنجاب، تأسیس شد، خانه ای رایگان برای سالمندان است که هزینه آن از محل عطایای سیک ها تأمین می شود. این اقدامات خبر از آینده ای می دهد که در آن ممکن است در هند نیز، همانند غرب، خانواده ها تجزیه شوند. چیزهای زیادی هست که سیک ها، همراه با دیگر آسیایی ها، باید درباره نگهداری خانواده از اعضای نیازمند مراقبت آن، به غربی ها بیاموزند. در مقابل، تعهد سیک ها به انجام سوا باید از حد خویشاوندان و اطرافیان آنها فراتر رود. سیک ها، با اشاره به زندگی گورو امارداس، که دورهء 22 ساله گورویی او در سن 73 سالگی آغاز شد، یادآوری می کنند که سن کهولت نباید موجب کاهش مسئولیت و خدمت گردد.

ب. جایگاه نیازمندان در آیین سیک
سیک ها باید درآمد خود را با نیازمندان تقسیم کنند. در غرب، هدایایی که به مؤسسات خیریه داده می شود، یکی از راههای انجام این تعهد است. در هند، دیوان اعظم خالصه در سال 1906 یک یتیم خانه درامریتسار تأسیس نمود. پینگال وارا، در امریتسار، مرکزی است که با عطایایی داوطلبانه اداره می شود. وظیفه آنها مراقبت از بیمارانی است که مأیوسانه سرپناهی می جویند. بیمارستان گورونانک برای معلولان در رانچی قرار دارد. نیکتان گورونانک در تاکورنگر، بنگال غربی، از یک خانه برای نگهداری کودکان آواره و یتیم، به یک مرکز بزرگ بهزیستی و رفاه تبدیل شده است. با گرانتر و تخصصی تر شدن خدمات پزشکی، سیک ها دریافته اند که ممکن است گوردوارا همواره در قوی ترین موضع برای مراقبت مستقیم از دردمندان نباشد. سیک ها همواره برای خدمات موقت آماده اند. هنگامی که در سال 1982، پاپ از شهر کاونتری، انگلستان، دیدار کرد، گوردوارای رامگاریا تهیه خوراک زائران عبوری را برعهده گرفت. همچنین، در خلال اعتصاب معدنچیان در سالهای 4-1983، گوردواراهای یورک شایر غربی، در روزهای آخر هفته غذای رایگان برای معدنچیان و خانواده آنان تأمین می نمودند.

پ. سقط جنین از نظر آیین سیک
هیچ حکمی در سیکیسم علیه جلوگیری از بارداری وجود ندارد، اما سقط جنین از محرمات است، زیرا مداخله ای است در خلقت خدا. اگر نطفه بسته شده باشد، نابودی حیات گناه است. به رغم عواقب وخیم رشد جمعیت در هند، هیچگاه زنان تحت فشار قرار نگرفته اند تا (مانند چین) با اقدام به سقط جنین خانوادهء خود را محدود سازند. اگر دختری مجرد باردار شود و خویشاوندان او احساس کنند که می توانند با خاتمه سریع بارداری، آبروی خانواده را حفظ کنند، امکان دارد که او را مجبور به سقط جنین کنند، اما این عمل بر مبنای دین قابل دفاع نیست. همین اواخر تأکید شد که "اگرچه در تعالیم سیک توصیه مستقیمی درباره سقط جنین وجود ندارد، ولی احترام به حیات را به پیروان خود تعلیم می دهد، که به هرحال رهنمودی دربارهء موضوعاتی چون سقط جنین فراراه سیک ها قرار می دهد". به رغم تعالیم سیک، پسران را اغلب بیش از دختران عزیز می دارند، زیرا نام خانواده را تداوم می بخشند، از والدین خود مراقبت می کنند ونیازی به جهیزیه ندارند. نتیجه آنکه در گذشته، عملا" بسیاری از نوزادان مؤنث را در زمان تولد خفه می کردند. این عمل با تعالیم سیک در تضاد است. در واقع راهت ماریادا این نکته را تصریح می کند: "به سیک هایی که به تازگی در دین پذیرفته شده اند، گفته می شود با کسانی که مرتکب بچه کشی می شوند، معاشرت نکنند". امروزه که آزمایش والدین را قادر می سازد که از پیش از تولد جنسیت فرزند خود را بدانند، ممکن است بعض خانواده ها، تحت تأثیر فشار فرهنگی، بخواهند یک رویان مؤنث را سقط کنند. لازم است این امر بر مبنای محکومیت بچه کشی در سیکیسم مورد بررسی قرار گیرد.

ت. مرگ بی درد یا خودکشی از نظر آیین سیک
سیک ها دربارهء این موضوع حکمی دینی صادر نکرده اند. آنچه مسلم است سیک ها بر مراقبت محبت آمیز از هر دردمندی تأکید دارند. بدیهی است که تلاش برای خاتمه زندگی با انگیزه های مالی، غیراخلاقی است. به علاوه، در افکار سیک ها جایی برای خاتمه عمدی بیماری لاعلاج یا کهولت برگشت ناپذیر وجود ندارد. سیک ها باید آنچه را که خدا می دهد، به عنوان مظهر ارادهء الهی بپذیرند. همچنین، سیک ها باید با کسانی که چون خود را سربار عزیزان می دانند، آرزوی مرگ دارند، همدردی نمایند. (ادامه دارد ...).