ابوبکر بن حارث

از تابعین و یکی از فقهای سبعه در مدینه که در زمان خروج حسین بن علی (ع) از مکه، آن حضرت را از حرکت به عراق نهی می کرد. به نقل برخی مورخین، او ابوبکر بن حارث بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام است که نام «عبدالرحمن» در بعضی اقوال، از قلم افتاده است.
حارث بن هشام، برادر ابوجهل بن هشام، از صحابه بود!!
ابوبکر بن حارث، در زمان خلافت عمربن الخطاب به دنیا آمد. از قبیله بنی مخزوم و به ابوبکر مخزومی مشهور و مردم به او «راهب قریش» می گفتند. شاید به خاطر نماز بسیاری بود که به جا می آورد. وی از سادات قریشی بود و از این رو که اجداد امام حسین (ع)، عبد مناف و قریشی بودند، با آن حضرت اظهار خویشاوندی و پسرعمویی می کرد.
سال 60 هـ.ق که حسین بن علی (ع)، اراده کرد که از مکه خارج شده و بر علیه یزید بن معاویه قیام کند، ابوبکر بن حارث نزدش آمد و به عنوان ناصح و خیرخواهی، از آن حضرت خواست تا به سوی عراق نرود و در این راه، بی وفایی مردم را نسبت به پدرش علی بن ابیطالب و برادرش حسن بن علی (ع)، یادآوری کرد و گفتگویی بین او و امام (ع) انجام شد که در اینجا مطرح می کنیم.
ابوبکر بن حارث به امام گفت: «ای پسرعم، خویشی سبب می شود که من با تو مهربان و غمخوار باشم و نمی دانم در نیکخواهی مرا چگونه می دانی؟»
حسین (ع) گفت: «ای ابوبکر، تو کسی نیستی که بتوان تو را متهم کرد.»
ابوبکر گفت: «رعب و هیبت پدر تو در دل مردم بیشتر و همه از او شنواتر و پیروان او اجتماع کرده بودند و او قوی تر بود از معاویه، با این حال مردم و اهل شام، او را رها کردند و برای حرص دنیا و بخل به آن، دل پدرت را خون کرده و مخالفت نمودند تا اینکه او به رضوان الهی رفت. و بعد از آن با برادرت آن کردند که همه آنها را حاضر بودی و دیدی. باز می خواهی سوی آنهایی بروی که به پدر و برادرت آن ستم ها نمودند؟ و می خواهی با کمک آنان، با اهل شام و عراق و کسی که از تو آماده تر و قوی تر و مردم از او ترسناک تر و به پیروزی او امیدوارترند، مقاتله کنی؟
چه اگر به آنها خبر برسد که تو به آن جا روانه شده ای، مردم را با مال دنیا فریب دهند و همه آن ها، بنده دنیا هستند. پس بدان همان کسی که وعده یاری بتو داده، با تو به جنگ خیزد و همان کسی که ترا بیشتر دوست دارد، بی یاورت گذارد و یاری آن گروه کند. پس خدای را یاد کن و خویشتن را بپای!!»
حسین (ع) در جواب گفت: «ای پسرعم، خدا تو را جزای خیر دهد که مخلصانه نظر خودت را گفتی: هرچه خدا مقدر فرموده، همان شود.» و راهی عراق شد.
ابوبکر بن حارث، سال 95 و به نقلی 94 هجری قمری از دنیا رفت.