ثواب تشییع و فشار قبر میت

ثواب کسى که در فاصله ظهر پنجشنبه تا ظهر جمعه بمیرد
نعن أبان بن تغلب عن أبی عبد الله ع قال من مات ما بین زوال الشمس من یوم الخمیس إلى زوال الشمس من یوم الجمعة أعاذه الله من ضغطة القبر؛ ابان بن تغلب از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که در فاصله میان ظهر روز پنجشنبه تا ظهر روز جمعه از دنیا برود، خداوند او را از فشار قبر مصون مى دارد».

ثواب رو به قبله کردن محتضر
«عن زید بن علی عن أبیه عن جده عن أمیر المؤمنین ع قال دخل رسول الله ص على رجل من ولد عبد المطلب و هو فی السیاق و قد وجه لغیر القبلة فقال وجهوه إلى القبلة فإنکم إذا فعلتم ذلک أقبلت علیه الملائکة و أقبل الله علیه فلم یزل کذلک حتى یقبض؛ زیدبن على از قول پدر و جد بزرگوارش (ع)، از امیر مؤمنان على (ع) روایت کرده است که: رسول خدا (ص) بر مردى از فرزندان عبدالمطلب که در حال احتضار (مرگ) گشته، و رو به قبله نبود وارد شد حضرت فرمود: او را رو به قبله کنید زیرا اگر چنین کنید، خداوند و فرشتگان (از سر رحمت) به او روى آورند، تا زمانى که درگذرد».

ثواب تلقین محتضر
«عن إسحاق بن عمار عن الصادق جعفر بن محمد عن أبیه عن آبائه ع أن رسول الله ص قال لقنوا موتاکم لا إله إلا الله فإن من کان آخر کلامه لا إله إلا الله دخل الجنة؛ اسحاق بن عمار از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدران بزرگوارش (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: کلمه «لا إله إلا الله» را به محتضران تلقین کنید، زیرا کسى که آخرین زمزمه او «لا إله إلا الله» باشد، راهى بهشت خواهد شد».

ثواب کسى که جنازه مؤمنى را غسل دهد
1- «عن سعد الإسکافی عن أبی جعفر ع قال أیما مؤمن غسل مؤمنا فقال إذا قلبه- اللهم هذا بدن عبدک المؤمن و قد أخرجت روحه منه و فرقت بینهما فعفوک عفوک إلا غفر الله له ذنوب سنة إلا الکبائر؛ سعد اسکاف از امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که فرمود: مؤمنى نیست که جنازه مؤمنى را غسل دهد، و به هنگام پهلو به پهلو کردن او بگوید: بار الها! این بدن بنده تو است که روح را از آن جدا کردى و در میان آن دو جدایى انداختى، پس او را بیامرز، او را بیامرز، مگر اینکه خداوند گناهان یک سال او را -به جز گناهان کبیره- مى آمرزد».
2- «عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله ع قال من غسل میتا مؤمنا فأدى فیه الأمانة غفر الله له قال و کیف یؤدی فیه الأمانة قال لا یخبر بما یرى؛ عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که جنازه مؤمنى را غسل دهد و حق امانت را درباره او ادا کند، خداوند او را مى آمرزد. راوى پرسید: چگونه حق امانت را ادا کند؟! حضرت فرمود: آنچه را که مى بیند، فاش نکند».

ثواب کسى که براى فرزندان از دست رفته خود از خدا پاداش بخواهد
1- «عن جابر عن أبی جعفر محمد بن علی ع قال من قدم أولادا یحتسبهم عند الله حجبوه من النار بإذن الله عز و جل؛ جابر از امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که فرزندانى را از دست دهد و در مقابل از خدا توقع اجر و پاداش داشته باشد، به خواست خداوند فرزندان از دست رفته اش در میان او و آتش دوزخ حجاب مى شوند (و او را از جهنم دور مى سازند)».
2- «عن عمرو بن عنبسة السلمی قال سمعت رسول الله ص یقول أیما رجل قدم ثلاثة أولاد لم یبلغوا الحنث أو امرأة قدمت ثلاثة أولاد فهم حجاب یسترونه من النار؛ عمرو بن عبسه سلمى روایت کرده است که از رسول خدا (ص) شنیدم که فرمود: هر مرد یا زنى که سه فرزند نابالغ خود را از دست بدهند، آن فرزندان به منزله حجاب او از آتش دوزخند».
3- «عن أبی ذر الغفاری ره قال ما من مسلمین یقدمان علیهما ثلاثة أولاد لم یبغوا الحنث إلا أدخلهم الله الجنة بفضل رحمته؛ ابوذر غفارى (ره) گوید: هیچ پدر و مادرى نیست که داغ سه فرزند نابالغ ببینند، مگر آنکه خداوند آن پدر و مادر را با رحمت (بى منتهاى) خود، وارد بهشت مى کنند».
4- «عن علی بن میسر عن أبیه عن أبی عبد الله ع قال ولد واحد یقدمه الرجل أفضل من سبعین ولد [ولدا یبقون بعده یدرکون القائم؛ على بن میسر، از پدرش، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: داغ فرزندى که آدمى ببیند بهتر از هفتاد فرزند است که از خود باقى گذارد و همه آنها قائم آل محمد (عج) را درک کنند».

ثواب حمل کردن تابوت از هر چهار طرف آن
«عن سلیمان بن صالح عن أبیه عن أبی عبد الله ع قال من أخذ بقائمة السریر غفر الله له خمسا و عشرین کبیرة فإذا ربع خرج من الذنوب؛ سلیمان بن صالح، از قول پدرش از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که یک طرف تابوت (مؤمنى) را حمل کند، خداوند بیست و پنج گناه کبیره او را مى آمرزد، و چنانچه چهار طرف آن را (به ترتیب) حمل کند، از تمام گناهانى که کرده است (به استثناى حق الناس) پاک مى شود.

ثواب انتخاب کفنهاى خوب
«عن أحمد بن محمد بن عیسى یرفعه إلى أبی عبد الله ع قال أجیدوا أکفان موتاکم فإنها زینتهم؛ احمدبن محمدبن عیسى -بى آنکه از راویان پیش از خود نام ببرد- از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: براى درگذشتگان خود کفنهاى خوب انتخاب کنید، زیرا کفن زینت آنها است».

ثواب فشار قبر براى مؤمن
«عن السکونی عن أبی عبد الله جعفر بن محمد الصادق عن أبیه عن آبائه عن أمیر المؤمنین ع قال قال رسول الله ص ضغطة القبر للمؤمن کفارة لما کان منه من تضییع النعم؛ سکونى از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدران بزرگوارش (ع)، از امیر مؤمنان على (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: فشار قبر براى مؤمن کفاره نعمتهایى است که از دست داده است».

ثواب نابینایى که خدا را ملاقات کند در حالى که صبور و امیدوار به پاداش خدا و دوستدار آل محمد علیهم السلام باشد
1- «أبی حمزة الثمالی عن محمد بن مسلم عن أبی جعفر محمد بن علی ع قال من لقی الله مکفوفا محتسبا موالیا لآل محمد ع لقی الله عز و جل و لا حساب علیه؛ ابوحمزه ثمالى و محمدبن مسلم، هر دو از امام محمد باقر (ع) روایت کرده اند که فرمود: نابینایى که خدا را ملاقات کند در حالى که در مقابل آن امید به پاداش او داشته و دوستدار آل محمد (ع) باشد، خداوند را در حالى ملاقات مى کند که حسابى بر او نباشد».
2- «و روی لا یسلب الله عز و جل عبدا مؤمنا کریمتیه أو إحداهما ثم یسأله عن ذنب؛ و روایت شده است که: خداوند یک یا دو چشم بنده اى را نمى گیرد مگر آنکه از گناهان او بازپرسى نکند».

ثواب استرجاع (گفتن إنا لله و إنا إلیه راجعون) به هنگام مصیبت
1- «عن معروف بن خربوذ عن أبی جعفر ع قال سمعته یقول ما من مؤمن یصاب بمصیبة فی الدنیا فیسترجع عند مصیبته حتى تفجأه المصیبة إلا غفر الله له ما مضى من ذنوبه إلا الکبائر التی أوجب الله علیها النار قال و کلما ذکر مصیبة فیما یستقبل من عمره فاسترجع عندها و حمد الله غفر الله له کل ذنب اکتسبه فیما بین الاسترجاع الأول إلى الاسترجاع الثانی إلا الکبائر من الذنوب؛ معروف بن خربوذ از امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که فرمود: هیچ مؤمنى نیست که در دنیا دچار مصیبت بشود و هنگام رویاروئى با آن مصیبت، استرجاع کند (إنا لله و إنا إلیه راجعون بگوید) مگر آنکه خداوند تمام گناهان گذشته او را مى بخشد -جز گناهان کبیره- که خداوند، آتش دوزخ را کیفر آنها قرار داده است. و نیز فرمود: و هر گاه در آینده عمر خود به یاد آن مصیبت مى افتد و این ذکر را بر زبان آرد و خدا را سپاس گوید، خداوند همه گناهان او را -در فاصله دو استرجاع- مى بخشد بجز گناهان کبیره».
2- «عن علی بن سیف عن أخیه عن أبیه سیف بن عمیرة عن أبی عبد الله ع قال من ألهم الاسترجاع عند المصیبة وجبت له الجنة؛ على بن سیف، از برادرش، از پدرش سیف بن عمیره، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که هنگام مصیبت، استرجاع به او الهام شود، بهشت براى او واجب مى شود».