پذیرش اسلام یا آمادگی برای نبرد

پیامبر گرامی (ص)، پس از دریافت آیات برائت آنها را به ابی بکر تعلیم نمود و چهل تن از یاران خود را با او همراه ساخت که آیات یاد شده را در عید قربان برای مشرکان و بت پرستان که تا آن روز از یک آزادی نسبی برخوردار بودند. تلاوت نماید و آنان بدانند از این به بعد نمی توانند با چنین عقیده و عملی در محیط اسلامی زندگی کنند.
ابوبکر آیات را فراگرفت و با چهل تن از یاران خدا، عازم مکه گردید. هنوز مراحلی طی نکرده بود که پیک وحی بار دیگر فرود آمد و پیامبر را با جمله ی زیر یا مشابه آن خطاب نمود وگفت: «لا یؤدیها إلا أنت أو رجل منک؛ این آیات را جز تو و یا کسی که از تو و اهل بیت تو است نمی تواند ابلاغ کند.»
در این موقع، پیامبر گرامی (ص)، علی (ع) را طلبید و مرکب مخصوص خود را در اختیار او نهاد و جابربن عبدالله را ملازم او ساخت و دستور داد هرچه زودتر خود را به ابی بکر برساند و آیات یاد شده را از او بگیرد و در روز «منی» در کنار «جمره ی عقبه» آیات الهی را تلاوت نماید. علاوه بر تلاوت آیات، چهار دستور را نیز به سمع مشرکان برساند:
1- جز فرد مسلمان کسی حق ندارد وارد خانه ی خدا گردد.
2- هیچ کس نمی تواند به طور برهنه طواف کند.
3- گروه مشرک حق ندارد در مراسم حج شرکت کند.
هر کافری که با پیامبر پیمان دارد. پیمان او محترم است تا وقتی که پایان پذیرد ولی گروهی که با پیامبر پیمان ندارد و یا پیمان شکسته است تا مدت چهار ماه جان و مال آنان محترم است و پس از انقضای این مدت باید وضع خود را روشن کنند اگر دست از شرک و بت پرستی برداشتند بسان مسلمانان دیگر آزاد خواهند بود و در غیر این صورت جان و مال آنان احترامی نخواهد داشت. پیامبر گرامی (ص) به علی (ع) فرمود «آیات یاد شده را از ابی بکر بازگیر و او را به ادامه سفر با شما یا بازگشت به مدینه مخیر ساز.»
علی حرکت کرد و در «جحفه» به ابی بکر رسید. پیام پیامبر گرامی (ص) را به او ابلاغ نمود و آیات الهی را از او باز گرفت، او را میان بازگشت به مدینه و ادامه ی سفر مخیر ساخت ابی بکر کمی اندیشید و بازگشت به مدینه را بر ادامه ی سفر ترجیح داد. وقتی حضور پیامبر رسید به حضرتش عرض کرد: «أهلتنی لأمر طالت الأعناق إلیه، فلما صرت ببعض الطرق عزلتنی منه؛ مرا بر انجام کاری لایق و شایسته شمردی، کاری که گردنها روی شوق و علاقه به سوی آن کشیده می شد، هر فردی افتخار انجام آن را در دل می پروراند، وقتی مقداری از راه را پیمودم مرا از آن سمت عزل نمودی.»
سپس افزود «آیا درباره ی من آیه ای فرود آمد؟»
پیامبر گرامی (ص)، گفت «آیه ای فرود نیامده جز اینکه پیک وحی فرود آمد و گفت: این آیات را خودم و یا کسی که از خاندان من است ابلاغ نماید.»
امیر مؤمنان (ع) وارد مکه گردید و بالای جمره ی عقبه آیاتی از سوره ی توبه را تلاوت نمود و پیامهای چهارگانه ی پیامبر را رسانید. لحن قاطع آیات و دستورهای چهارگانه ی پیامبر گرامی (ص)، دگرگونی عظیمی در اجتماع بت پرستان پدید آورد و هنوز چهار ماه سپری نشده بود که بت پرستی در محیط مکه و اطراف آن ریشه کن گردید و همگی در پوشش اسلام قرار گرفتند.