تحصیلات سید شرف الدین

هنگامی که پدر شرف الدین، تحصیلات خویش را در عراق به پایان رسانید، و از عالمان بزرگ اجازه اجتهاد گرفت، راهی زادگاه اجدادی خویش (جبل عامل) گشت. در این اوقات، سید عبدالحسین 8 ساله بود. مادر او می خواست تا فرزندش در عراق بماند. و در جوار عالمان آن سامان تربیت شود. پدر نپذیرفت که از فرزند جدا گردد. بدینگونه قرار برآن شد که چون سید عبدالحسین تحصیلات مقدماتی را به پایان رسانید، به نجف بازگردانده شود، تا در آنجا ادامه تحصیل برای به مراحل عالی علم بپردازد.
این شد که شرف الدین به «عامله» رفت، و تا 17 سالگی در آنجا بزیست و تحصیلات ابتدایی را فرا گرفت، و نزد پدر خویش سید یوسف شرف الدین، صرف نحو، منطق، معانی و بیان، و سطوح فقه و اصول را بخواند، و در همان جوانی به فضل و معلومات نامبردار شد.
از آن پس راهی نجف گشت و سالیانی چند در آن حوزه علمی به تکمیل مراحل تحصیلی خویش پرداخت، و در فقه، و اصول، و حکمت، و تفسیر، و حدیث تحصیلات مداوم کرد. و از درس عالمانی چند و مجتهدانی مشهور بهره مند گشت، از جمله، این عامان بزرگ:
شیخ حسن کربلائی درگذشته 1322 ق.
شیخ محمد طه نجف درگذشته 1323 ق.
آخوند ملامحمدکاظم خراسانی درگذشته 1329 ق.
سیدمحمد کاظم یزدی درگذشته 1337ق.
سید اسماعیل صدر درگذشته 1338ق.
شیخ الشریعه اصفهانی درگذشته 1339ق.
سید حسن صدر درگذشته 1354 ق.
حضور تحصیلی و علمی شرف الدین منحصر به حوزه نجف نبود، بلکه وی به کربلا و کاظمین و سامرا نیز سفر می کرد، و با عالمان و استادان آن دیار و آن حوزه ها نیز اتصال می یافت، و از آنان بهره می گرفت و با آنان به مذاکرات علمی و مباحثات نظری می پرداخت.
در روزگار تحصیل، از جد مادری خویش، آیت الله سید هادی صدر، نیز استفاده بسیار برد؛ چنانکه خود، این موضوع را در کتاب «بغیة الراغبین» که در شرح حال عالمان آل شرف الدین نوشته است بازگو کرده است.
شرف الدین، در حدود 15 سال در نجف ماند، و با شور و شوق و پشتکار ویژه طلبگی به تحصیل ادامه داد، و از این حوزه به آن حوزه و از این درس به آن درس رفت، و هیچ گونه کوششی را در این مرحله مهم از عمر از دست نهشت، تا سرانجام به مرتبه عالمان رسید و صاحب موقعیت عملی گشت. و در قدرت ذهن، و توان فکر، و امکان مناظره، و تسلط بر مسائل فقهی و اصولی، و سرعت استنباط، نام آور شد. در نجف به نوشتن مباحث فقهی پرداخت. و بسیاری از آن مباحث را به روش کتاب «مدارک الاحکام» به رشته تحریر درآورد. گفته اند که چون شرف الدین به سن 32 سالگی، از نجف روانه جبل عامل گشت، صاحب چندین اجازه اجتهاد بود. و اجتهاد مطلق او مورد قبول همگان قرار داشت.