نمونه ای از اشعار خواجوی کرمانی در ستایش حضرت زهرا علیهاسلام

ابوالعطا کمال الدین محمود مرشدی معروف به خواجوی کرمانی متولد به سال 689 و متوفی به سال 753 هجری قمری.
روشنان قصر کحلی گرد خاک پای او *** سرمه چشم جهان بین ثریا کرده اند
با وجود شمسه گردون عصمت فاطمه *** زهره را این تیره روزان زهرا کرده اند
خون او را تحفه سوی باغ رضوان برده اند *** تا از آن گلگونه رخسار حورا کرده اند
***
باز دیگر بر عروس چرخ زیور بسته اند *** پرده زربفت بر ایوان اخضر بسته اند
چرخ کحلی پوش را بند قبا بگشوده اند *** کوه آهن چنگ را زرین کمر در بسته اند
اطلس گلریز این سیمابگون خرگاه را *** نقش پردازان چینی نقش ششتر بسته اند
مهد خاتون قیامت می برند از بهر آن *** دیده بانان فلک را دیده ها بر بسته اند
دانه ریزان کبوتر خانه روحانیان *** نام اهل بیت بر بال کبوتر بسته اند
دل در آن تازی غازی بند کاندر غزوروم *** تازیانش شیهه اندر قصر قیصر بسته اند
(دیوان. ص 133-134)
***
منـــظومه محبت زهر او آل او *** بـــر خــاطر کواکب از هر نوشته اند
دوشیزگان پرده نشین حریم قدس *** نام بتول بر سر معجر نوشته اند
(دیوان. ص584)
***
از آن بوصلت او زهره شد به دلالی ** که از شرف قمرش در سراچه دربان بود
چون شمع مشرقی از چشم سایر انجم *** ز بس اشعه انوار خویش پنهان بود
***
نگشت عمر وی از حی(1) فزون ز روی حساب *** چرا که زندگی او به حی حنان بود
ورای ذر وه افلاک آستانه اوست *** ز مرغزار فردایس آب و دانه اوست
به دســـته بــندر یا حــین باغ پیــغمبر *** که بود نـــیره برج قدس را خاور
عروس نه تتق (2) لاله برگ هفت چمن (3) *** تذر و هشت گلستان (4) و شمع شش منظر
ز نام او شده نامی سه فرع (5) و چار اصول (6) *** به یمن او شده سامی دو کاخ و پنج قمر (7)
کهینه سوری (8) بیت العروس او ساره (9) *** کمینه جاریه خانه دار او هاجر (10)
***
به مطبخش فلک دود خورده را در پیش *** زمه طبقچه سیم و ز مهر هاون زر
زسفره انا املح (11) طعام او نمکین *** زشکرانا افصح (12) کلام او شیرین
(دیوان. ص615)
(1) «اشارت است به سالیان عمر دختر پیغمبر. حی به حساب جمل هیجده است.»
(2) «نه افلاک»
(3) «هفت سیاره»
(4) «هشت سیاره»
(5) «موالید سه گانه: حیوان. نبات. معادن»
(6) «چهار آخشج: آب. باد. خاک. آتش»
(7) «هفت افلاک»
(8) «میهمان»
(9) «زن ابراهیم (ع) و مادر اسحاق»
(10) «مادر اسماعیل (ع)»
(11) «مأخوذ از حدیث «کان یوسف حسننا ولکننی أملح» (سفینه البحار ج2 ص546)
(12) «مأخوذ از حدیث انا افصح العرب بیدانی من قریش» (سیفنه البحار ج2 ص361)