به خاک سپاری حضرت زهرا (س) در تاریخ

عواطف میان علی (ع) و زهرا (س) از آن عواطف تاریخی جهان است.

کنا کزوج حمامة فی ایکة *** متمتعین بصحة و شباب (دیوان اشعار امیرالمؤمنین ص 15).

در عبارت استاد شهید مطهری «متنعمین بصحبة» آمده است. می گوید ما مثل یک جفت کبوتر بودیم، از یکدیگر نمی توانستیم جدا بشویم. دیگر روزگار است، آمد میان ما جدایی انداخت. گاهی طی شب تاریک می رفت کنار قبرستان، از دور می ایستاد با زهرای محبوبش سخن می گفت، سلام می کرد، بعد خودش گله می کرد و بعد گله خودش را از زبان زهرا جواب می داد:

مالی وقفت علی القبور مسلما *** قبر الحبیب و لم یرد جوابی

چرا من ایستاده ام به قبر حبیبم سلام می کنم و او به من جواب نمی دهد؟! احبیب مالک لاترد جوابنا محبوب، حبیب! چرا جواب ما را نمی دهی؟ انسیت بعدی خله الاحباب؟ آیا چون از پیش ما رفتی دوستی را فراموش کردی؟ دیگر ما در دل تو جایی نداریم؟ بعد خودش جواب می دهد:
قال الحبیب و کیف لی بجوابکم *** و انا رهین جنادل و تراب (الجنة العاصمة ص 358).
حبیب به من پاسخ گفت: این چه انتظاری است که از من داری؟ مگر نمی دانی که من در زیر خروارها خاک محبوس هستم؟
زهرا (س) وصیت کرده بود علی جان! مرا که دفن کردی و روی قبرم را پوشاندی، زود از کنار قبر من نرو، مدتی بایست! این لحظه ای است که من به تو نیاز دارم. علی (ع) به دست خودش زهرا (س) را دفن می کند، با دست خود قبر محبوب را می پوشاند، خاک ها را می ریزد و زمین را هموار و صاف می کند. لباسهایش، همه غبارآلود شده است. گرد و غبارها را از لباسش می پراکند. حالا نوبت این است که یک مدتی همین جور بایستد. فلما نفض یده من تراب القبر هاج به الحزن (بیت الاحزان، ص 155) یعنی از کارهایش که فارغ شد یک مرتبه غم و اندوهها بر قلب علی (ع) رو آورد. چه بکند؟ با که حرف بزند؟ درد دل خودش را به که بگوید؟ قبر پیامبر اکرم (ص) نزدیک است. از پیغمبر (ص) کسی بهتر نیست. رو می کند به قبر مقدس پیغمبر (ص): السلام علیک یا رسول الله عنی و عن ابتتک النازلة فی جوارک و السریعه اللحاق بک قل یا رسول الله عن صفیتک صبری (نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه 202) یا رسول الله! هم از طرف خودم و هم از طرف دخترت زهرا (س) به شما سلام عرض می کنم. حال علی را اگر می پرسید صبر علی (ع) بسیار اندک شده است. بعد جمله ای می گوید: و ستنبئک ابنتک بتضافر امتک علی هضمها (نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه 202) یا رسول الله! به زودی دخترت به تو خواهد گفت که امت تو بعد از تو با او چه رفتاری کردند.