قرآن کریم در کمال صراحت می گوید: عالم آخرت، زنده است، همه چیز عالم آخرت زنده است و در آن دنیا هر چیزی و هر عضوی بر هر عملی که مرتکب شده است، گواهی می دهد. دست گواهی می دهد من چه کردم، و پا گواهی می دهد من چه کردم، چشم و گوش هر یک گواهی می دهند من چه کردم، پوست بدن که حدیث است که کنایه از عورت است گواهی می دهد من چه کردم، به زبان مهر می زنند: ای زبان! تو ساکت باش، بگذار خود اعضا و جوارح حرف بزنند، زبان هم (فقط) به گناهانی که خودش مرتکب شده است گواهی می دهد. قرآن می فرماید: در روزی که زبان های این افراد (چون گناه اینها گناه زبان بوده) و دست ها و پاهایشان علیه ایشان به همان اعمالی که مرتکب شدند گواهی می دهند «یومئذ یوفیهم الله دینهم الحق» (نور/ 25) چنین روزی که خدا آن جزای حقی را که باید به اینها برسد، به طور کامل به آنان می دهد.