اهمیت حدیث ثقلین

راجع به مسئله امامت از حدیث ثقلین نباید غافل شد. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی لن تضلوا ما ان تمسکتم بهما ابدا؛ من در میان شما دو امر گرانبها باقی می گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم. مادام که به آن ها چنگ بزنید گمراه نخواهید شد.» اگر شما شیعیان با یکی از علما یا غیر علمای تسنن روبرو شدید، بگویید آیا پیغمبر چنین جمله ای را فرمود یا نه؟ اگر بگوید نه، می توان چندین کتاب از خودشان جلویش گذاشت. می بینید اصلا علمای اهل تسنن نمی توانند در وجود و صحت چنین حدیثی اختلاف داشته باشند و ندارند. بعد بگویید اینکه پیغمبر قرآن را به عنوان یک مرجع و ائمه معصومین علیهم السلام را بعنوان مرجع دیگر معین کرده است. عترت چه کسانی هستند؟ آنها اصلا فرقی میان عترت پیغمبر و غیر عترت پیغمبر قائل نیستند بلکه آنچه که نقل می کنند از صحابه و غیر صحابه، از غیر امام علی (ع) بیشتر نقل کرده اند تا از علی. از علی گاهی به عنوان یک راوی نقل می کنند نه به عنوان یک مرجع.
برخی منبری ها و روضه خوان ها این حدیث را خراب کردند چون همیشه آن را مقدمه گریز زدن برای مصیبت خواندن قرار داده اند. انسان خیال می کند که مقصود پیغمبر در این حدیث فقط این بوده که من بعد از خود دو چیز را در میان شما باقی می گذارم یکی قرآن که احترامش کنید و دیگر عترت که احترامشان کنید و به ایشان اهانت نکنید. در حالیکه مقصود این است: یکی قرآن که به آن مراجعه کنید و دیگر عترت که به آنها مراجعه کنید؛ زیرا در دنباله حدیث می فرماید: تا وقتی که به این دو بچسبید گمراه نمی شوید؛ پس مسئله رجوع مطرح است و پیغمبر عترت را در رجوع کردن هموزن قرآن قرار داده است. خود پیغمبر هم فرمود: قرآن ثقل اکبر است و عترت ثقل اصغر.

تواتر حدیث ثقلین
حدیث ثقلین تواتر معنوی دارد. معنیی که متواتر است و بیشتر در روایت ها همین الفاظ آمده است اینست: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا ابدا لن یفترقا حتی یردا علی الحوض؛ من پس از خود در میان شما دو چیز گرانبها می گذارم: کتاب خدا و عترت و اهل بیت خودم که هرگز از هم جدا نخواهند شد تا روز قیامت در کنار حوض به من برسند، مادامی که به این دو چنگ بزنید گمراه نخواهید شد.»
در رساله حدیث الثقلین یکی از فضلای قم به نام آقا شیخ قوام الدین قمی و شنوهای مأخذ این حدیث در کتب صحاح و مسانید و سنن و همچنین نقل این حدیث در تفاسیر و سیر و تواریخ و کتب لغت به مناسبات مختلف مثلا در تفاسیر به مناسبت آیه 31 سوره الرحمن: «سنفرغ لکم آیه الثقلان؛ زودا که به (حسابرسی) شما بپردازیم ای جن و انس!» و یا آیه اعتصام و یا آیه مودت و آیه تطهیر، و در لغت به مناسبت ماده ثقل و امثال اینها ذکر شده است.
از جمله می گوید در صحیح مسلم جزء هفتم صفحه 122 و سنن ترمذی جزء دوم صفحه 307 و سنن داوودی جزء دوم صفحه 432 و مسند احمد جزء 3 صفحه 14 و 17 و 26 و 59 و جزء چهارم صفحه 366 و 371 و جزء پنجم صفحه 182 و 189 و مستدرک حاکم جزء سوم صفحه 109 و طبقات ابن سعد جزء 4 صفحه 8 و اسدالغابه جزء دوم صفحه 12 و جزء سوم صفحه 147 و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید صفحه 130 در معنی عترت.