معنای لغوی اصطلاحات قرآنی نبی و رسول

یکی از مسائل که خیلی قابل بحث است این است که در قرآن کریم، هم تعبیر "نبی" آمده است و هم تعبیر "رسول"، نبی و رسول، نبیین و رسل، آیا نبوت با رسالت فرق می کند، یعنی دو مقام و دو خصوصیت است؟ یا نه، یک چیز است که با دو اسم تعبیر شده است؟ کلمه "نبی" از ماده "نبأ" است. نبأ یعنی خبر، البته خبرهای مهم و عظیم و خبرهای صادق.
مثل اینکه هر خبری را نبأ نمی گویند. کلمه "حدیث" یا "خبر" را ممکن است بگویند ولی کلمه "نبأ" یک اهمیت دیگری دارد. نبی یعنی خبر دهنده، چون انبیاء از خدا خبرهایی آورده و به مردم داده اند، به این اعتبار به آنها گفته اند "نبی". کلمه "رسول'' " از ماده "رسالت" است که اصل معنایش رهایی است در مقابل قید.
"مرسل" در زبان عرب یعنی رها شده، در مقابل "در قید شده". مثلا اگر مویی را همین طور رها کنند به پایین، می گویند "ارسله" یعنی رهایش کرد، اما اگر مو را با سنجاقی ببندند این نقطه مقابل ارسال است. ولی این کلمه را در مطلق مورد فرستادن به کار می برند. وقتی که کسی ، کسی یا چیزی را از جایی به جایی می فرستد، به آن می گویند "ارسال" و "رسول" یعنی فرستاده به طور کلی. نمایندگانی که مثلا یک امیر، یک پادشاه از پیش خودش نزدیک نفر دیگر می فرستد اینها را معمولا در زبان عربی "رسول" می گویند، رسولی فرستاد یعنی نماینده ای فرستاد، فرستاده ای فرستاد.