ساختمان سازی موریانه

موریانه، حشره ای است که بیشتر در استرالیا و آفریقا، زندگی می کند. این حشره، لانه اش را با سیمانی می سازد، که هنوز بشر، آن را کشف نکرده است. این سیمان، به قدری محکم است که جز به وسیله دینامیت ویران کردنش میسر نمی باشد. سیلهای مناطق حاره، وقتی که از شهر موریانه عبور می کنند، کوچکترین اثری از نظر ویرانی در لانه های موریانه ندارند. شگفتی این جا است که موریانه های کارگر که لانه را می سازند، چشم ندارند و بدون چشم این ساختمان بتونی را می سازند. در استرالیا لانه های منظم و موریانه ها، زمینی را به مسافت دو کیلومتر، اشغال کرده است.این لانه ها همگی مانند هرم ساخته شده و ارتفاعش به سه یا چهار متر می رسد. فواصل این لانه ها، همگی به یک اندازه می باشد و اگر کوچکترین سوراخی در این لانه پیدا شود، به زودی موریانه آن را تعمیر می کند.
بیشتر غذای موریانه از چوب می باشد. موریانه چوب را، پس از یک رشته اعمال شیمیائی، به غذائی گوارا تبدیل می کند. موریانه در کمتر از 16 درجه حرارت نمی تواند زندگی کند. وی در عمق زمین، این حرارت را به وسیله تبخیر ریزه های چوب مرطوب و علف، بوجود می آورد. لانه موریانه طبقاتی مختلف دارد و هر حجره ای به حرارتی مخصوص، احتیاج دارد. موریانه همه این حرارتها را تأمین می کند. دشمن آشتی ناپذیر موریانه، همانا مورچه می باشد. مورچه همینکه به موریانه برسد، شاخکهای تیز خود را در پیکر گوشت آلود موریانه، فرو می برد و وی را می کشد. موریانه برای حفظ خود از شر مورچه، به اعماق زمین پناه می برد، و این استحکامات پولادین را می سازد.
اگر نسبت حجم این ساختمان را با جثه موریانه در نظر بگیریم، هنوز بشر قادر به ساختن، چنین بناهائی نشده است. آیا ساختن این سیمان مستحکم را چه کسی به موریانه آموخته و چه کسی بعضی مواد آن را در پیکر موریانه تعبیه کرده است؟ آیا نقشه داخلی و خارجی این ساختمان را کدام مهندس کشیده، و کدام معمار چیره دستی پیاده کرده است؟ آیا این حشره ایجاد حرارت را به وسیله تبخیر ریزه های مرطوب چوب و علف، از که یاد گرفته است؟ آیا این حشره، احتیاج هر حجره ای را به حرارتی مخصوص، از کجا دانسته است؟ آیا موریانه، چگونه حرارت را تجزیه می کند؟ تا به هر حجره ای به مقدار احتیاج حرارت بدهد! آیا این دقایق علمی را ماده می تواند بفهمد و تعلیم کند و قدرت بر اجراء آن داشته باشد؟ هرگز.