دنیای سلول ها

پیکر یک انسان متوسط، از ده میلیون میلیارد یاخته و سلول تشکیل شده. سلول موجود زنده بسیار بسیار ریزی است که دیدنش جز با میکروسکوپ امکان ندارد. قطر متوسط یک سلول، از یکصدم میلیمتر تجاوز نمی کند. سلول ها گوناگون می باشند و انواع مختلف دارند. از انضمام چند سلول یکنواخت، یک بافت تشکیل می شود. پس بافتهای بدن نیز انواعی دارند: بافت استخوانی، بافت عضلانی، بافت خونی، بافت چربی، بافت عصبی، بافت پوششی، بافت غضروفی، بافت پیوندی. بیست و دو عنصر، در وجود سلول، دخالت دارند. سلول از قسمتهای مختلف، تشکیل یافته است:
1. غشاء، و آن پرده ای است که گرداگرد آنرا فراگرفته و محافظت می کند.
2. سیتوپلاسم، و آن قسمت شفاف و لزجی است که محتوی دانه های بسیار ریز می باشد که هنگام حرکت سلول، تغییر وضع پیدا می کنند.
3. هسته، و آن قسمت شفافتری است در وسط سیتوپلاسم، و پرده بسیار ظریفی، آن احاطه کرده است.
4. کروموزوم که در درون هسته قرار دارد، و عامل تولید مثل و تکثیر است و آن دانه های بسیار ریزی است که یک هزارم میلیمتر ضخامت دارند. این موجود زنده یعنی سلول، با این تشکیلات دقیق وظائف خود را با نظم کامل، انجام می دهد، غذا می خورد، رشد می کند، تولید مثل می کند، با سلول های دیگر همکاری دارد.
آیا ماده بی چشم و بی عقل می تواند یک سلول را از 22 عنصر بسازد؟ می تواند چنین موجود بسیار ریزی را، دارای این بخشهای گوناگون قرار دهد؟ می تواند آنرا جوری فرمانبر خود کند که بهیچوجه در انجام وظائفش کوتاهی نکنند؟ عقلش می رسد، از میلیاردهای آن یک انسان زنده بسازد؟! یک حیوان بسازد؟ یک درخت بسازد؟ می تواند موجودی به این ریزی را گوناگون و انواع مختلف قرار دهد؟ و از هر نوعی عضوی بسازد؟!
عقل صحیح به همه این پرسشها پاسخ منفی می دهد و می گوید: این کارها ساخته علم بی نهایت و قدرت بی نهایت و حکمت بی نهایت می باشد و بس. چون عمل محدود و قدرت محدود از ساختن آن ناتوان است.