ایتالیا

ایتالیا کشوری در جنوب اروپا است. این کشور از شبه جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردنیا در دریای مدیترانه تشکیل شده است.
از میان مشکلات عدیده ای که اتحاد ایتالیا (۱۸۷۰ ـ ۱۸۴۸) بدنبال داشت، آنچه بیش از همه اضطراری می نمود، همانا یک دست ساختن سرزمینی بود که از لحاظ تاریخ سیاسی و اقتصادی بسیار متفاوت بود. بکارگیری ساختارهای اداری دوره رژیم سلطنتی ساوویا در طول زمان باعث وخیم تر شدن اختلافات قبلی میان مناطق مختلف ایتالیا گردید و بدنیال آن موج مهاجرت طبقه روستایی به سوی آمریکای شمالی و جنوبی آغاز شد. میان سالهای پایانی قرن نوزدهم و سالهای آغازین قرن بیستم، چند میلیون ایتالیایی به خارج از کشور مهاجرت نمودند. از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی، دوره قبل از اتحاد تا زمان آغاز جنگ اول جهانی با پدیده رشد کلی کشور همراه بود که با تکیه به موقعیت بین المللی مثبت، این امکان را یافت تا سر و سامانی به وضعیت مالی و ساختارهای دولتی داده و بخش های اصلی برای کمک به پیشرفت و توسعه صنعتی را گسترش دهد و در این راستا البته از کمک سخاوت مندانه سرمایه های خارجی نیز بهره برد.
شرایط اجتماعی کشور، که همراه با اختلافات پیش گفته میان مناطق روستایی و شهری بود، سالهای اولیه صنعتی سازی کشور و اولین قدم ها بسوی یک ساختار مدرن اجتماعی را با شکل گیری احزاب سیاسی رقم زد. ظهور این احزاب سیاسی و تنش های اجتماعی ناشی از آن تأثیر گسترده ای بر جریانهای بعدی تاریخی ایتالیا به جای گذاشت.

گردشگری:
ایتالیا در مرکز دریای مدیترانه واقع شده است، دریایی که تولد تمدن های بسیاری را بخود دیده است. ایتالیا دارای تاریخی غنی از تماس ها و تبادلاتی می باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاشته است.
فنیقی ها، یونانی ها، کارتاژها، اعراب و نورمن ها از جمله مللی می باشند که در طول قرون با تأثیر گذاشتن بر فرهنگ محلی ایتالیا، باعث گردیده اند تا ایتالیا بطور فوق العاده ای غنی از آثار معماری و هنری می باشد.
بر اساس محاسبه ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است، کشوری کوچک که مساحتش فقط ۲۵/۰ ٪ از کل خشکی های جهان است. نشانه های باقیمانده از گذشته، آثار هنری و تنوع فوق العاده طبیعت در شبه جزیره ایتالیا از جمله عوامل جذب توریست به این کشور می باشد که امروزه یکی از توریستی ترین کشورهای جهان به شمار می آید.
روم، فلورانس، ونیز و بسیاری شهرهای دیگر، از جمله مقصدهای هنری هستند که برنامه هر بازدید کننده ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می دهند. در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراث های فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علیرغم اینکه کمتر شناخته شده اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیت می باشند. شناخت ایتالیا با بازدید از شهرهای معروف و موزه ها و میادین آن کافی نیست، بلکه برای نیل به این مهم، باید دنیای رنگارنگ به اصطلاح ایتالیای کوچک را که غنی از زیبایی های طبیعی و هنری بی حساب و صدها مرکز شهری کوچک و متوسط که برخی از آنها پایتخت های باستانی با آثاری اصیل و بی نظیر می باشند، نیز در نوردید.
برای تکمیل این شناخت البته باید غذاهای ایتالیا را هم تجربه کرد. غنا و تنوع رسوم و لهجه ها در هر گوشه از کشور به آسانی قابل تشخیص می باشد. غذاهای ایتالیایی آینده این تنوع است. بخاطر همین تنوع منطقه ای می باشد که ایتالیا تبدیل به یکی از اصلی ترین قطبهای توریسم بین المللی شده است. از جمله دیگر عواملی که در پیشرفت صنعت توریسم در این کشور زیبا نقش داشته اند می توان به نزدیکی ایتالیا به کشورهای صنعتی مرکز و شمال غرب اروپا، وجود وسایل ارتباطی سریع و اقتصادی با دیگر قاره ها و سطح عالی امکانات پذیرش توریست که کمتر کشوری از آن برخوردار می باشد، اشاره نمود.
هر ساله بطور میانگین حدود بیست میلیون گردشگر خارجی از ایتالیا بازدید می کنند و این رقم طبیعتا علاوه بر میلیون ها ایتالیایی می باشد که کشورشان را برای گذراندن تعطیلاتشان انتخاب می کنند و البته در این انتخاب، تکیه بر سی و پنج هزار واحد اقامتی موجود در کشور که دارای تقریباً دو میلیون تخت می باشند، دارند.
توریسم در عمل یکی از مهم ترین منابع اقتصادی ایتالیا به شمار می رود که حدود ۵/۵٪ از تولید داخلی کشور را به خود اختصاص داده است و این به معنای آنست که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد.