صفات و ویژگیهای یهودیان در طول تاریخ

گوستاولوبون فرانسوی می گوید: ما اگر بخواهیم صفات یهود را در چند کلمه خلاصه کنیم باید بگوییم: یهود مانند انسان هائی هستند که تازه از جنگل وارد شهر شده آند و همیشه از صفات انسانی بی بهره بوده آند چرا که همچون پست ترین مردم روی زمین زندگی می کنند. بنی اسرائیل همیشه مردمی وحشی. سفاک و بی غیرت بوده حتی در زمانی که خود آنها بر کشورها حکومت می کردند. باز هم از سفاکی خود دست بر نداشته اند بی پروا وارد جنگ شده و چون از پای در می آمدند به یک مشت خیالات غیر انسانی و بی اساس پناه می بردند. خلاصه آنکه هیچ فرقی میان یهود و حیوانات نمی توان گذاشت. برجسته ترین صفات یهود چنان چه قرآن بیان می کند از قرار ذیل است:

1-قساوت و توحش:
چنان چه خداوند متعال می فرماید:«ثم قست قلوبکم من بعد ذلک کالحجارهاو اشدقسوهو آن من الحجاره لما یتفجر منه الآنهار و آن منها لما یشقق فیخرج منه الماء و آن منها یهط من خشیه الله و ما الله بغافل عما تعملون؛ پس با این معجزه بزرگ باز چنان سخت دل شدند که دلهایشان چون سنگ یا سخت تر از آن شد چه آنکه از پاره سنگها نهرها بجوشد و برخی دیگر از سنگها بشکافد و باز آبی از آن بیرون آید و پاره ای از ترس خدا فرو آید (ای سنگدلان بترسید که) خدا از کردار شما غافل نیست.» (بقره/ 74) «فبما نقضهم میثاقهم لعناهم و جعلنا قلوبهم قاسیه یحرفون الکلم عن مواضعه و نسوا حظا مما ذکروا به ولا تزال تطلع علی خائنه منهم الا قلیلا منهم؛ پس چون بنی اسرائیل پیمان شکستند آنان را لعنت کردیم و دلهایشان را سخت گرداندیم (که موعظه در آنها اثر نکرد) کلمات خدا را از جای خود تغییر می دادند و از بهر آن کلمات را به آنها داده شد در تورات نصیب بزرگی را از دست دادند و دائم بر خیانت کاری و نادرستی آن قوم مطلع می شوی جز قلیلی از آنها که با ایمان و نیکوکارند.» (مائده/ 13) قساوت قلب و سنگدلی آنها را تاریخ در تمام اعصار و قرون خود روشن کرده است. البته این قساوت قلب برای یهود تازگی ندارد و حتی در همین جنگ اخیر (1967 م) مسلمانان و اسرائیل هنگامی که آنها بر بیت المقدس پیروز شدند به یکی از قریه های نزدیک شهر حمله برده و مردم بی دفاع و بی گناه از ترس به مسجد پناه بردند. ولی یهود مگر مسجد می فهمد؟ وقتی همه مردم وارد مسجد شدند هلیکوپترها بر فراز مسجد به پرواز در آمده و دهها نفر از مردم بی گناه را با مواد منفجره به خون خود آغشته نموده و آتش زدند.

2-کشتن آنبیاء الله:
قرآن مجید در این باره می فرماید: «و لقد اتینا موسی الکتاب و قفینا من بعده بالرسل و اتینا عسی ابن مریم البینات و ایدناه بروح اللقدس افکلما جائکم رسول بما لا تهوی آنفسکم استکبرتم کذبتم و فریقا تقتلون؛ و ما به موسی تورات را عطا کردیم و از پی او پیغمبران را فرستادیم و عیسی پسر مریم (ع) را به ادله روشن حجت ها دادیم و او را به واسطه روح القدس اقتدار و توانایی بخشیدیم آیا هر پیامبری که بر خلاف نفس شما اوامری از جانب خدا آورد از امرش سر پیچی کرده از راه حسد گروهی را تکذیب می کنید و گروهی را می کشید؟» (بقره/ 78) «و اذا قیل لهم امنوا بما آنزل الله قالوا نومن بما آنزل علینا و یکفرون بما وراءهو هو الحق المصدقا لما معهمقل فلم تقتلون آنبیاءالله من قبل آن کنتم مومنین؛ و چون به یهود گفته شد ایمان بیاورید به قرآنی که خدا برای (هدایت بشر) فرستاده پاسخ دادند که تنها به تورات چون به ما نازل شده ایمان می آوریم و به غیر تورات کافر می شوند در صورتی که قرآن حق است و کتاب آنها را تصدیق می کند. بگو ای پیغمبر اگر شما در دعوی ایمان به تورات راستگو بودید به کدام حکم تورات قبل از این پیغمبر آن را کشتید؟» (بقره/ 9) عجیب آنکه کشتن پیامبران آنقدر در بین آنها معمول شده بود که صورت طبیعی به خود گرفته بود چنانچه در روایات است که یهود ما بین طلوع فجر تا طلوع افتاب 70 پیامبر را سر بریدند و سپس دکانهای خود را باز می کردند مثل اینکه هیچ کاری نکرده اند. از جمله پیامبرانی که به دست یهود به قتل رسیدند یحیی و زکریا (ع) بودند که فقط به خاطره آنکه آنها را از فحشا و منکرات منع می کردند مستحق قتل شدند.

3-دروغ. افترا.تحریف
خداوند در قرآن می فرماید:«من الذین هادوا یحرفون الکلم عن مواضعه و یقولون سمعنا و عصینا واسمع غیر مسمع و راعنا لیا با لسنتهم و طعنا فی الدین و لو آنهم قالوا سمعنا و اطعنا و اسمع وانظرنا لکان خیرا لهم و اقوم و لکن لعنهم الله بکفرهم فلا یومنون الا قلیلا؛ گروهی از یهود کلمات خدا را از جای خود تغییر داده و می گویند: فرمان خدا را شنیده و از آن سر می پیچیم و (به زبان جسارت با تو خطاب می کنند) می گویند که بشنو کاش شنوا باشی و گویند ما را رعایت کن و گفتارشان زبان بازی و تمسخر به دین است و اگر به احترام می گفتند که ما فرمان حق را شنیده و تو را اطاعت کنیم و تو سخن ما را بشنو و به حال ما بنگر آنان را نیکوتر بود و به صواب نزدیک تر. خدا آن ها را چون کافر شدند لعنت کرد که به جز اندکی از آنها (لایق رحمت خدا نیستند) ایمان نمی آورند.» (نساء/ 46)
«و من الذین هادوا سماعون لقوم اخرین لم یاتوک یحرفون الکلم من بعد مواضعه؛ و نیز اندوهگین مباش از یهودانی که جاسوسی کنند. سخنان فتنه خیز به جای حق تو به آن قومی که از کبر نزد تو نیامدند می رسانند (مانند یهودان خیبر) آنها از دشمنی و عناد به اسلام کلمات حق را بعد از آنکه به جای خود مقرر گشت به میل خویش تغییر دهند.» (مائده/ 41)

4- مکر و خدعه:
این دو صفت دو عصای ضخیمی است که همیشه یهود در کارهای خود بر آنها تکیه می کنند. مکر و خدعه در ذات هر یهودی است در هر کجا و هر کاری که انجام می دهد با او همراه می باشد. قرآن می فرماید: «و مکروا و مکرالله و الله خیر المکرین؛ یهود با خدا مکر کردند. خدا هم در مقابل با آنها مکر کرد و از همه کس خدا بهتر مکر تواند کرد.» (آل عمران/ 54)

5- مال اندوزی و ثروت پرستی
وقتی که موسی (ع) برای آوردن الواح به کوه طور رفت و سامری گوساله ای از طلا و نقره برای آنها ساخت از آن روز تا به امروز ثروت بزرگترین معبود یهود است. هر یهودی سعی می کند مال های جهان را تحت اختیار خود در آورد و از این راه اختیار دار مردم باشد. خداوند متعال می فرماید: «و لقد جاء موسی بالبینات ثم اخذتم العجل من بعده و آنتم ظالمون؛ و با آن همه آیات و دلایل روشن که موسی برای شما آشکار نمود باز گوساله پرستی اختیار کردید در غیاب او. که مردمی سخت ستمکار بودید.» (بقره/ 92)

6- پیمان شکنی و نقض عهد:
اگر امکان داشت تا پیمان شکنی را مجسم کنیم. می بایستی به یهود نگاه کرد. چه پیمان ها و عهدهایی را که زیر پا نهاده و شرافت انسانیت را لگدمال نمودند؟
خداوند در قرآن می فرماید: «و اذ اخذنا میثاقکم و رفعنا فوقکم الطور خذوا ما اتیناکم بقوه و سمعوا قالوا سمعناو عصینا و اشربوا فی قلوبهم العجل بکفرهم قل بئسما یامرکم به ایمآنکم آن کنتم مومنین؛ و به یاد آرید وقتی را که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بر فراز شما بداشتیم که باید آنچه فرستادیم با ایمان محکم بپذیرید گفتید خواهیم شنید و در نیت گرفتید که در عمل عصیان خواهیم کرد و از آن روز دلهای شما فریفته گوساله شد که به خدا کافر بودید.» (بقره/ 93)

7- فساد اخلاقی:
فساد اخلاقی یکی از وسائل شرافتمندانه پیشرفت یهود است و به قول هیتلر هر دملی را که انسان بشکافد خواهد دید که میلیونها یهودی داخل آن مشغول فسادند. قرآن مجید در این باره می فرماید: «فبظلم من الذین هادوا حرمنا علیهم احلت لهم و یصدهم عن سبیل الله کثیرا و اخذهم الربوا و قد نهوا عنه و اکلهم اموالا لناس بالباطل و اعتدنا للکافرین منهم عذابا الیما؛ پس به جهت ظلمی که یهود (درباره پیامبران و عیسی (ع) و در حق خود) کردند و هم بدین جهت که بسیاری از مردم را از راه خدا منع نمودند. ما نعمتهای پاکیزه خود را که بر آنان حلال بود، حرام کردیم و از این جهت که ربا می گرفتند در حالی که از آنها نهی شده بود. نیز از این رو که اموال مردم را به باطل (فرمان رشوه و خیانت و سرقت) می خوردند. و ما برای کافران آنها عذابی دردناک مهیا ساختیم.» (نساء/ 160- 161) این شمه ای از صفات رذیله و برجسته یهود است و شاید همین عادات و روشهای ناپسند بوده که همیشه آنها را تحت فشار دولتها قرار می داد و همین سبب شد که یهود را از بیشترین کشورهای جهان اخراج کنند.