سرجون بن منصور از مسیحیان رومی شام که غلام معاویه و به عنوان مشاور او در امور حکومت بود. در دوره یزیدبن معاویه به همین منصب در دربار او بود و با یزید همدم و مأنوس بود. زمانی که کوفیان با "مسلم بن عقیل" فرستاده امام حسین (ع) بیعت کردند و نفرات آنها به هجده هزار رسید، یزید شدیدا نگران شد و با "سرجون" مشورت کرد و با رأی و نظر او بود که برای سرکوبی نهضت کوفیان "عبیدالله بن زیاد" را به استانداری کوفه منصوب کرد. سرجون (به راست یا دروغ) عهدنامه ای را از معاویه به یزید نشان داد و گفت: چون معاویه می مرد، این نامه را نوشت که اگر در کوفه شورش صورت گرفت، عبیدالله بن زیاد مأمور کوفه شود. "سرجون رومی" بعدها، مشاور "مروان بن حکم" بود و بعنوان دفتردار و کاتب در دربار خلفا در دوره مروان بن حکم و عبدالملک مروان خدمت می کرد و چون برخی کوتاهی ها و سهل انگاری ها را در کارش دیدند، با لطایف الحیل و مثل تغییر لزوم دیوان محاسبات از زبان رومی به عربی او را از کار برکنار کردند.