عبدالله و عبیدالله پسران یزید‌ ابن ثبیط

برادران هم رزم
پدر این دو برادر، یزید بن ثبیط (ثبیت) از بزرگان و اشراف قبیله ی عبدالقیس در بصره بود که در واقعه عاشورا به همراه پسرانش به شهادت رسید. در جریان قیام امام حسین (ع)، گروهی از شیعیان بصره پس از اینکه از نامه های امام (ع) به افراد و گروه های مختلف بصره و درخواست یاری آن حضرت باخبر شدند و در خانه ی یکی از بانوان بزرگ شیعه از قبیله ی عبدالقیس به نام ماریه دختر منقذ عبدی جمع شدند تا با امام حسین (ع) بیعت کنند، یزید بن ثبیط، پدر عبدالله و عبیدالله، در آن مجلس تصمیم گرفت که به امام بپیوندد. این دو پسر نیز پدر را همراهی کردند و از شهر بصره بیرون رفتند و به دلیل بسته بودن راه ها از سوی سربازان عبیدالله ابن زیاد، از بیراهه رفتند و در «ابطح» (نزدیک مکه) به کاروان حسینی پیوستند تا امام را یاری کنند. آنها از همان جا تا کربلا در رکاب امام ماندند. روز عاشورا، این دو برادر در اولین حمله و همه جانبه ی لشگر عمر سعد به میدان جنگ شتافتند و آن قدر جنگیدند تا شهید شدند.