زیان ها و عوارض سردی و بی تفاوتی در کودکان

ابتلای به سردی و بی تفاوتی  در کودکان موجد عوارض و زیان های بسیار است که ما ذیلا به مواردی از آنها اشاره خواهیم داشت:

1-  در زمینه جسمی: این حالت زمینه ساز عوارض بسیاری است از جمله اینکه جنب و جوش و قدرت تحرک را از افراد سلب می کند، بدن لخت و راکد می ماند و چون به محیط های تنهائی و انزوا انس می گیرد از نور و هوای کافی برخوردار نمی شوند. تدریجا زرد و نزار می شوند و از قدرت و توان باز می مانند، خوابشان بسیار اندک می شود و... برخی از اینان ممکن است دچار عارضه جسمی از قبیل یبوست، اشکال در هضم، عدم جذب گردند و این خود منشاء بسیاری از عوارض دیگر است. برخی دیگر ممکن است در خیابان بی خیال باشند و برای خود خطر و حمله و تعرضی را احساس نکنند و در نتیجه دچار تصادمات و تصادفها گردند....

2- در زمینه عاطفی: اینان تدریجا عاطفه خود را از دست می دهند و در نتیجه دچار نوعی توقف و رکود در روابط عاطفی  می گردند. لمس ها، معاشرت ها،  برخوردها، حتی  مصافحه ها، دست دادن ها زمینه های رشد و پرورش  عاطفی است و آنان از این امر  دور می مانند.  رشد و تکامل  عاطفی  شان به خطر می افتد، ممکن است بعدها  علاقه خود را نسبت به نزدیکترین افراد از دست بدهند، والدین خود را دوست نداشته باشند، حتی اگر روزی تشکیل خانواده داده اند نسبت به همسر و فرزندان چنین وضعی را پیدا کنند.

3-  در زمینه روانی: افرادی این چنین بعدها ممکن است انسانهای پوشیده و اسرارآمیز بمانند و تدریجا دیگران اعتماد خود را نسبت به او از دست بدهند و ابراز دوستی و ارتباطات همراه با تردید باشد. ادامه این حالت ممکن است تدریجا او را به بیماری افسردگی و یا ملانکولی بکشاند با دچار بیماری روانی سایکوپات شود که از عوارض آن فقدان نگرانی و اضطراب و خود نوعی جنون است. همچنین ممکن است آدمی را فکری و خیالاتی کند به گونه ای که نتیجه عاقلانه و مطلوب فکری را از آنان دور دارد و یا فکر کردن او مخدری گردد برای مسموم کردن ذهن. اینکه فرزند شما سرد و خاموش باشد و هر چه دارید بخورد و اگر ندارید دم برنیاورد مزیتی برای او حساب نخواهد آمد. این حالت ممکن است او را به مرض سوق دهد.

4- در زمینه فرهنگی و تحصیلی: کودکانی که چنین ابتلائی دارند تدریجا نسبت به درس و بحث و کلاس و برنامه بی علاقه می شوند و نسبت به دیگران از درس و برنامه عقب می مانند. این امر خود منشاء تشدید حالت سردی و بی اعتنائی نسبت به امور شده و وضع او را بیش از پیش بد خواهد کرد. اینان در اثر سردی و بی تفاوتی راکد مانده و فرصت های مفید عمر را ضایع می کنند. به دنبال فکر و فلسفه ای اندیشیده برای زندگی نمی روند. در جستجوی ادبیاتی غم ساز و اشعاری تخدیر کننده اند. توان ارزیابی و توجه به ارزش ها را ندارند. به آداب و رسوم و شعائر و مناسک بی توجه می شوند و فکر سازنده ای را تعقیب نمی کنند.

5-  در جنبه اجتماعی: اینان به علت سردی و بی تفاوتی توان سازگاری و تطابق خود را از دست می دهند. با مردم نمی جوشند و در نتیجه از بخش مهمی از دانش و اطلاعات که بدست آمده از افواه مردم است محروم می مانند. بزرگ می شوند ولی کارهای عادی اجتماعی برایشان  وحشتناک است و تماشای هرگونه رشد و پیشرفت دیگران برای آنها خشم انگیز است. در روابط و ارتباطات به گونه ای هستند که نه روی دوستی شان می توان حساب کرد و نه روی دشمنی شان، حتی در روابط با اعضای خانواده هم وضع و موضع درستی ندارند. به علت این حالت نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوند. طوری که ممکن است شخصیت شان از هر حیث آسیب ببیند و امکان سازگاری با مقتضیات زندگی اجتماعی را از دست بدهند. اینان از مسئولیت می گریزند و از زیر بار آن شانه خالی می کنند، در نتیجه به هنگام فراغت به سرگرمی های لغزان و موقت پناه می برند و این خود لذت و عیش کاذبی برایشان فراهم آورده و از حقایق و واقعیت های سرورانگیز و لذتبخش دورشان می دارد.