ثواب درود و صلوات بر محمد و آل محمد علیه السلام

ثواب درود و سلام بر رسول خدا (ص) و ثواب دوست داشتن او
«عن عاصم بن حمزة عن أمیر المؤمنین ع قال الصلاة على النبی ص أمحق للخطایا من الماء للنار و السلام على النبی ص أفضل من عتق رقاب و حب رسول الله ص أفضل من مهج الأنفس أو قال ضرب السیوف فی سبیل الله؛ عاصم بن ضمره از امیر مؤمنان على (ع) روایت کرده است که فرمود: فرستادن صلوات بر رسول خدا (ص) گناهان را از بین مى برد بهتر از آبى که آتش را نابود مى سازد؛ و سلام کردن بر آن جناب از آزاد کردن چندین بنده (در راه خدا) برتر است؛ و دوست داشتن آن حضرت از قربانى کردن جانها، یا فرمود: از شمشیر زدن در راه خدا، برتر است».

ثواب کسى که یک بار بر رسول خدا (ص) صلوات بفرستد
«عن أبی بصیر عن أبی عبد الله ع قال إذا ذکر النبی ص فأکثروا الصلاة علیه فإنه من صلى على النبی ص صلاة واحدة صلى الله علیه ألف صلاة فی ألف صف من الملائکة و لم یبق شی ء مما خلق الله إلا صلى على ذلک العبد لصلاة الله علیه و صلاة ملائکته و لا یرغب عن هذا إلا جاهل مغرور و قد برئ الله منه و رسوله؛ ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: هنگامى که نام رسول خدا (ص) برده شود، بر آن حضرت صلوات بسیار بفرستید، زیرا کسى که یک صلوات بر رسول خدا (ص) بفرستد، خداوند هزار بار و در هزار صف از فرشتگان بر او صلوات مى فرستد، و (در چنین شرایطى) هیچ آفریده اى از آنچه خدا آفریده است باقى نمى ماند مگر آنکه -به خاطر صلوات خدا و فرشتگانش- بر او صلوات خواهد فرستاد، و هیچ کس از این همه اجر و پاداش سر باز نمى زند مگر کسى که نادان و مغرور است، که خدا و رسول خدا (ص) از او بیزارند».

ثواب کسى که خدا را به حق محمد (ص) و خاندانش (ع) بخواند
«عن جابر عن أبی جعفر ع قال إن عبدا مکث فی النار سبعین خریفا و الخریف سبعون سنة قال ثم إنه سأل الله بحق محمد و أهل بیته لما رحمتنی فأوحى الله عز و جل إلى جبرئیل أن اهبط إلى عبدی و أخرجه قال یا رب کیف لی بالهبوط فی النار قال عز و جل إنی أمرتها أن تکون علیک بردا و سلاما قال یا رب فأعلمنی بموضعه قال إنه فی جب فی سجیل قال فهبط جبرئیل على النار على وجهه فأخرجه فقال الله عز و جل یا عبدی کم لبثت فی النار قال ما أحصی یا رب فقال له و عزتی لو لا ما سألتنی به لأطلت هوانک فی النار و لکنی حتمت على نفسی ألا یسألنی عبد بحق محمد و أهل بیته إلا غفرت له ما کان بینی و بینه و قد غفرت لک الیوم؛ جابر از امام محمد باقر (ع) روایت کرده است که فرمود: همانا بنده اى هفتاد خریف -که هر خریفى هفتاد سال است- در جهنم ماند، آنگاه از خدا خواست بحق محمد (ص) و اهل بیتش (ع) که بر او رحم کند، پس خداوند به جبرئیل وحى فرمود که: فرود آى و بنده مرا از آتش رهائى بخش. جبرئیل عرض کرد: پروردگارا! چگونه در آتش بروم؟! خداوند به او فرمود که: من به آتش فرمان دادم که بر تو سرد و سلامت باشد، جبرئیل عرض کرد: پروردگارا! مرا از جاى او آگاه ساز، خداوند فرمود: در چاهى که در سجیل است. پس جبرئیل در آتش دوزخ فرود آمد و او را بیرون آورد؛ آنگاه خداوند به بنده گنهکار خود خطاب کرد که: اى بنده من! چه مدتى در آتش بودى؟ جواب داد: پروردگارا! نمى دانم؛ خداوند متعال فرمود: بعزتم سوگند که اگر مرا به آنچه خواندى، نمى خواندى، مدت اقامت و ذلت تو را در آتش بسیار طولانى مى کردم، ولى من بر خودم لازم نموده ام که اگر بنده اى مرا بحق محمد (ص) و آلش (ع) بخواند، از آنچه در میان من و اوست (از گناهان و نافرمانیهاى او) درگذرم، و امروز تو را (به همین خاطر) آمرزیدم».

ثواب صلوات فرستادن بر رسول خدا (ص)
1- «عن أبی البختری عن جعفر بن محمد عن أبیه عن آبائه ع قال قال رسول الله ص أنا عند المیزان یوم القیامة فمن ثقلت سیئاته على حسناته جئت بالصلاة علی حتى أثقل بها حسناته؛ ابوالبخترى از امام صادق (ع)، و آن حضرت از پدران بزرگوارش (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: در روز قیامت، من نزد ترازوى اعمال قرار مى گیرم، کسى که (میزان) گناهانش از کارهاى نیکى که انجام داده است بیشتر باشد، آن صلواتهایى را که بر من نثار کرده است مى آورم تا کفه حسناتش را سنگین تر کنم».
2- «عن عبد السلام بن نعیم قال قلت لأبی عبد الله ع إنی دخلت البیت فلم یحضرنی شی ء من الدعاء إلا الصلاة على النبی و آله فقال ع و لم یخرج أحد بأفضل مما خرجت؛ عبدالسلام بن نعیم مى گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: من داخل خانه خدا (مسجد الحرام) شدم و جز فرستادن صلوات بر رسول خدا (ص) هیچ دعاى دیگرى به خاطرم نیامد، حضرت فرمود: کسى از خانه خدا بیرون نیامده است که عملى برتر از عمل تو را انجام داده باش».
3- «عن الحارث الأعور قال قال أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب ع کل دعاء محجوب عن السماء حتى تصلی على محمد و آله؛ حارث اعور روایت کرده است که امیر مؤمنان على (ع) فرمود: هیچ دعائى به آسمان راه پیدا نمى کند مگر آنکه بر محمد (ص) و آل او (ع) صلوات فرستاده شود».

ثواب کسى که بعد از طلوع فجر صد بار صلوات بفرستد بر محمد (ص) و آلش (ع)
«عن الصباح بن سیابة عن أبی عبد الله ع قال أ لا أعلمک شیئا یقی الله به وجهک من حر جهنم قال قلت بلى قال قل بعد الفجر اللهم صل على محمد و آل محمد مائة مرة یقی الله به وجهک من حر جهنم؛ صباح بن سیابه نقل کرده است که امام صادق (ع) به من فرمود: آیا مى خواهى به تو چیزى بیاموزم که به خاطر آن خداوند صورت تو را از گرماى آتش دوزخ نگاه دارد؟! عرض کردم: آرى! فرمود: پس از طلوع سپیده دم، صد مرتبه بگو: «بار الها! بر محمد (ص) و خاندان او درود فرست»، خداوند بوسیله آن صورت تو را از گرماى آتش دوزخ حفظ خواهد کرد».

ثواب کسى که بر محمد (ص) و اهل بیتش (ع) صلوات بفرستد
«عن محمد بن أبی عمیر عمن أخبره عن أبی عبد الله ع قال وجدت فی بعض الکتب من صلى على محمد و آل محمد کتب الله له مائة حسنة و من قال صلى الله على محمد و أهل بیته کتب الله له ألف حسنة؛ محمدبن ابى عمیر به نقل از یکى از راویان، از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: در برخى از کتابها خواندم که: کسى که بر محمد (ص) و اهل بیتش (ع) صلوات بفرستد، خداوند یک صد حسنه براى او مى نویسد، و کسى که بگوید: بار الها! بر محمد (ص) و اهل بیت او (ع) درود فرست، خداوند هزار حسنه براى او مى نویسد».

ثواب کسى که در روز جمعه صد بار صلوات بفرستد بر رسول خدا (ص)
«عن محمد بن الفضیل عن أبی الحسن الرضا ع قال قال رسول الله ص من صلى علی یوم الجمعة مائة صلاة قضى الله له ستین حاجة ثلاثون للدنیا و ثلاثون للآخرة؛ محمدبن فضیل از امام رضا (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: کسى که در روز جمعه یک صد مرتبه صلوات بر من بفرستد، خداوند شصت حاجت او را بر آورد، سى حاجت متعلق به دنیا و سى حاجت متعلق به آخرت است».

ثواب کسى که در تعقیبات نماز صبح و مغرب بر محمد و آلش (ع) صلوات بفرستد
«عن أبی المغیرة قال سمعت أبا الحسن ع یقول من قال فی دبر صلاة الصبح و صلاة المغرب قبل أن یثنی رجلیه أو یکلم أحدا إن الله و ملائکته یصلون على النبی یا أیها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما اللهم صل على محمد و ذریته قضى الله له مائة حاجة سبعین فی الدنیا و ثلاثین فی الآخرة قال قلت ما معنى صلاة الله و ملائکته و صلاة المؤمنین قال صلاة الله رحمة من الله و صلاة ملائکته تزکیة منهم له و صلاة المؤمنین دعاء منهم له و من شرک آل محمد فی الصلاة على النبی و آله فقال اللهم صل على محمد و آل محمد فی الأولین و صل على محمد و آل محمد فی الآخرین و صل على محمد و آل محمد فی الملإ الأعلى و صل على محمد و آل محمد فی المرسلین اللهم أعط محمدا الوسیلة و الشرف و الفضیلة و الدرجة الکبیرة اللهم إنی آمنت بمحمد و لم أره فلا تحرمنی یوم القیامة رؤیته و ارزقنی صحبته و توفنی على ملته و اسقنی من حوضه مشربا رویا سائغا هنیئا لا أظمأ بعده أبدا إنک على کل شی ء قدیر اللهم کما آمنت بمحمد ص و لم أره فعرفنی فی الجنان وجهه اللهم بلغ روح محمد عنی تحیة کثیرة و سلاما فإن من صلى على النبی ص بهذه الصلاة هدمت ذنوبه و محیت خطایاه و دام سروره و استجیب دعاؤه و أعطی أمله و بسط له فی رزقه و أعین على عدوه- و هی له سبب أنواع الخیر و یجعل من رفقاء نبیه فی الجنان الأعلى یقولهن ثلاث مرات غدوة و ثلاث مرات عشیة؛ ابن مغیره مى گوید که: از حضرت موسى بن جعفر (ع) شنیدم که مى فرمود: کسى که پس از نماز صبح و نماز مغرب (در تعقیبات این دو نماز) -پیش از آنکه برخیزد و یا با کسى صحبت کند- بگوید: «براستى که خدا و فرشتگان خدا بر رسول خدا (ص) درود مى فرستند، اى کسانى که ایمان آورده اید (شما هم) بر او صلوات بفرستید و سلام کنید، آن گونه که شایسته است. بار الها! بر محمد (ص) و خاندان او صلوات فرست»، خداوند یک صد حاجت او را برآورده مى سازد، هفتاد حاجت او را در دنیا و سى حاجت او را در آخرت. راوى مى گوید پرسیدم: مراد از صلاة خدا و فرشتگان خدا و مؤمنان چیست؟! فرمود: صلاة خدا: رحمت خداست، و صلاة فرشتگان خدا: به منزله ثنا و ستایش آنها از رسول خدا (ص) است، و صلاة مؤمنان: دعاى آنان در حق اوست. و از اسرار آل محمد -در رابطه با صلوات بر پیغمبر و آلش (ع)- خواندن این صلوات است: «بار الها! بر محمد و دودمانش -از گذشتگان و آیندگان- درود فرست، و در ملإ اعلى و در میان جمیع پیامبران نیز بر او درود فرست، بار الها! شرف و مهترى و قدر و منزلت والا کرامت فرما. بار الها! من به محمد (ص) ایمان آوردم در حالى که آن حضرت را ندیدم، پس در روز قیامت مرا از زیارت او محروم مساز، و همراهى و همنشینى با آن حضرت را نصیب من فرما، و مرا بر دین و کیش او بمیران، و از حوض وى (کوثر) مرا سیراب گردان -آشامیدنى لذیذى که با نوشیدن آن هرگز تشنه نخواهم شد-، که تو بر انجام هر چیزى توانائى. بار الها! همچنان که به محمد (ص) ایمان آوردم در حالى که آن حضرت را ندیدم، پس طلعت زیباى او را در بهشت به من بشناسان. بار الها! از جانب من، درود فراوانم را به روح محمد (ص) برسان» پس اگر کسى این صلوات را سه بار به هنگام صبح و سه بار به هنگام شب بخواند، گناهانش نابود و خطاهایش محو مى گردد و شادیش همیشگى خواهد بود، و دعایش به اجابت خواهد رسید، و آرزوهایش تحقق خواهد یافت، و روزى او افزون مى گردد، و به او کمک مى شود بر دشمنش، و موجبات انواع خیرها براى او فراهم مى گردد، و از همراهان و همنشینان رسول خدا (ص) در بهشت اعلا خواهد بود».


منابع :

  1. شیخ صدوق- ثواب الأعمال و عقاب الأعمال- صفحه 153

  2. محمدبن علی ابن بابویه- پاداش نیکى‏ها و کیفر گناهان- صفحه 393

https://tahoor.com/_me/Article/PrintView/117461