ماجرای شعب ابوطالب

حضرت محمد (ص) در 40 سالگی به رسالت مبعوث گشت. 5 سال پس از بعثت، حضرت زهرا (س) در مکه از خدیجه متولد شد. 6 سال پس از بعثت، داستان «شعب ابوطالب» پیش آمد. خاندان پیامبر (ص) و دیگر مسلمانان که در آن زمان هنوز افراد و قدرت زیادی نداشتند، و در پناه ابوطالب به سرمی برند، مورد آزار بیشتر قبیله قریش قرار گرفتند. اهل مکه هرگونه رابطه و خرید و فروش را با آنان قطع کردند، به طوری که فروختن یا رساندن خوراک به آنان نیز ممنوع بود، و کسانی که پنهانی دست به چنین کاری می زدند، خویش را درمعرض مخاطراتی سخت قرار می دادند. خلاصه گرفتاری پیامبر و نزدیکان او، در این واقعه، چنانکه علمای تاریخ نوشته اند، این است:
مخالفان پیامبر اکرم (ص)، یعنی مردم بت پرست و مشرک مکه، دانستند که برای مسلمانان پناهی مانند «حبشه» پیدا شده است. هر کس از مسلمانان به آنجا مهاجرت کند، ایمن و محفوظ می ماند. در مکه نیز مسلمانان در پناه ابوطالب و حمزه (عموی دیگر پیامبر، که از مردم شجاع بزرگ مکه بود)، به سر می بردند. از این رو مخالفان نمی توانستند، چنانکه دلخواه آنان بود، به یاران پیامبر و مردم تازه مسلمانان آزار برسانند و آنان را از دین اسلام دور کنند. این بود که همه آن مردم، محفلی بزرگ برپاکردند، و تصمیم به کشتن محمد، فرستاده خدا، گرفتند. و پیمان نامه ای نوشتند که با هیچیک از فرزندان هاشم و عبدالمطلب، یعنی افراد خاندان پیامبر، هیچ گونه داد و ستدی نکنند، و آنان را از هرجهت در فشار قرار دهند. اینجا بود که ابوطالب همه را با زنان و فرزندانشان گردآوری کرد، و در شعب برد، و در نگاهداری پیامبر اکرم (ص) بسیار کوشید، و در دو سوی آن دره بیابان گذاشت. و شبهای بسیار به فرزند خود علی فرمود تا در جای پیامبر بخوابد و خود را جان پناه پیامبر سازد. علی چنین کرد. حمزه نیز همه شب با شمشیر برگرد پیامبر (ص) می گشت، تا مبادا به پیامبر آسیبی برسد. این گرفتاری سه سال به طول انجامید. در این مدت پیامبر و نزدیکان او سختی بسیار دیدند. گاه می شد که از شدت گرسنگی فریاد اطفال بلند می شد. گاه برخی ازمردم پنهانی خوراکی به شعب می رسانیدند. اما فشار و گرفتاری به این اندازه علاج نمی شد. کار بدین گونه می گذشت، تا اندک اندک برخی از آن مشرکان از این سختگیری و آزار پشیمان شدند و پیمان را شکستند. و این باعث شد تا پیامبر اکرم و یاران او زنان کودکانشان، بتوانند پس از سه سال رنج و گرسنگی و به حالت زندانی به سر بردن در آن دره، از آنجا بیرون آیند و راحت شوند. واقعه شعب در سال 6 بعثت واقع شد که تا سال 9 به طول انجامید.