عدم تبعیض منفی در مدینه فاضله اسلامی

مدینه فاضله اسلامی مدینه ضد تبعیض است نه ضد تفاوت. جامعه اسلامی جامعه تساوی ها و برابری ها و برادری هاست، اما نه تساوی منفی، بلکه تساوی مثبت.
تساوی منفی؛ یعنی به حساب نیاوردن امتیازات طبیعی افراد و سلب امتیازات اکتسابی آنها برای برقراری برابری.
تساوی مثبت؛ یعنی ایجاد امکانات مساوی برای عموم و تعلق مکتسبات هر فرد به خودش و سلب امتیازات موهوم و ظالمانه.
تساوی منفی؛ از قبیل تساوی ای است که در این داستان آورده اند:
«جباری در کوهستانی زندگی می کرد و از عابرانی که از آنجا می گذشتند به عنوان مهمان پذیرایی می نمود. هنگام خواب، مهمان باید روی تختخواب معینی می خوابید. غلامان میزبان، مهمان را روی تختخواب می خوابانیدند. اگر اتفاقا اندام مهمان از تخت نه کوتاه تر بود و نه بلند تر، اجازه داده می شد که بخوابد؛ اما وای به حال مهمان نگونبخت اگر اندامش با تخت مساوی نبود. اگر اندامش بلندتر بود، از طرف پا یا سر با اره مساوی می کردند و اگر کوتاه تر بود، آنقدر از دو طرف می کشیدند تا برابر شود و به هر حال پایان کارش معلوم بود.»
تساوی مثبت؛ از نوع بی نظری یک معلم مهربان دلسوز است که به همه شاگردان با یک چشم نگاه می کند و در صورت تساوی جواب ها نمره مساوی می دهد و در صورت اختلاف در جواب ها به هر کس همان نمره را می دهد که استحقاق دارد. جامعه اسلامی جامعه طبیعی است نه جامعه تبعیضی و نه جامعه تساوی منفی. تز اسلام "کار به قدر استعداد و استحقاق به قدر کار" است.